Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για την Παναγία του Έβρου

Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Μάκρη της Αλεξανδρούπολης

Σε απόσταση δεκαπέντε χιλιομέτρων από την κωμόπολη της Μάκρης και με θέα την όμορφη παραλία της Αλεξανδρούπολης, βρίσκεται η Ιερά Γυναικεία Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, γνωστή και ως η «Παναγία του Έβρου». Η Μονή είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου και πανηγυρίζει στη μεγάλη εορτή του καλοκαιριού στις 15 του Αυγούστου. Η επωνυμία της «Παναγία του Έβρου», οφείλεται στον τότε Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο, ο οποίος για να τονώσει το θρησκευτικό και εθνικό φρόνημα των κατοίκων του ακριτικού Έβρου, της έδωσε ως προσωνύμιο, το όνομα του τόπου. 

 Η ιστορία της Μονής 

Τον Ιούλιο του 1974, ο νεοεκλεγείς Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος (νυν Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης), παρατήρησε ότι εντός των ορίων της επαρχίας του, δεν υπήρχε μοναστήρι ούτε καν μετόχι άλλης Μονής! Η ανάγκη για σύσταση μίας Μονής με μοναστική Αδελφότητα, στα όρια της

Μητροπόλεώς του, ώθησαν το δραστήριο ποιμενάρχη να προβεί στην ανέγερση του Καθολικού της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στη βορειοδυτική πλευρά του παραθαλάσσιου κτήματος που ήταν ιδιοκτησία της Ιεράς Μητροπόλεως στην περιοχή της Μάκρης Αλεξανδρουπόλεως. Το χρονικό διάστημα 1978 – 1981, αποπερατώθηκε το καθολικό και ανεγέρθησαν οι τρεις πτέρυγες κελιών, οι βοηθητικοί χώροι και ο χώρος υποδοχής επισκεπτών. Κατόπιν προσκλήσεως, ήλθαν από το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της Θεσσαλονίκης, στις 17 Ιανουαρίου 1983, οι πρώτες μοναχές και επάνδρωσαν το νέο πνευματικό φυτώριο του Έβρου. 

 Περιγραφή της Μονής

 
Το καθολικό της Μονής είναι κυριολεκτικά η καρδιά του Μοναστηριού. Από εδώ ξεκινούν όλες οι πνευματικές και κοινωνικές δραστηριότητες της Αδελφότητας. Ο Ναός είναι ρυθμού σταυροειδής με τρούλο, με τρίκογχο ιερό και δύο κόγχες για τους βυζαντινούς χορούς. Στο αριστερό μέρος του Ναού βρίσκεται το ξυλόγλυπτο προσκυνητάρι με την εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας και δίπλα ακριβώς το ξύλινο κουβούκλιο με την εφέστια εικόνα της «Παναγίας του Έβρου», γεμάτη από τα αφιερώματα της αγάπης των πιστών. Η εικόνα φιλοτεχνήθηκε επάνω σε ξύλο παλαιότερης κατεστραμμένης αγιορείτικης εικόνας και είναι επενδυμένη με ασημένιο κάλυμμα.

Οι κτιριακές εγκαταστάσεις διαιρούνται σε πτέρυγες. Στον ισόγειο χώρο της νότιας πτέρυγας υπάρχουν οι αίθουσες υποδοχής, ο ξενώνας, η γραμματεία, το μαγειρείο και οι βοηθητικοί χώροι. Στο ισόγειο της δυτικής πτέρυγας (και στη βόρεια πτέρυγα) βρίσκονται τα εργαστήρια των εργόχειρων των αδελφών και στους ορόφους στεγάζεται η μοναστηριακή βιβλιοθήκη και το αναγνωστήριο. Τα κελιά των μοναζουσών βρίσκονται κατά μήκος του κυρίως οικοδομήματος. Στη Μονή ανήκουν και τα παρεκκλήσια – μετόχια: του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Κωνσταντίνου, του Αγίου Ιερομάρτυρα Ανθίμου επισκόπου Νικομηδείας, της Αγίας Ευφημίας και του Πρωτόκλητου Απόστολου Ανδρέα (ιδρυτού της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως). 

Πηγή: https://www.youtube.com/watch?time_continue=2396&v=gflb3TD5D04

http://users.sch.gr/aiasgr/Theotokos_Maria/Istorikes_eikones_kai_Mones/Panagia_tou_Ebrou.htm