Ο Δεκαπενταύγουστος της Παναγιάς και της πίστης….

Ο Δεκαπενταύγουστος της Παναγιάς

της Σοφίας Καρυπίδου

Ο Αύγουστος για τον Ελληνισμό, είναι ο μήνας της Παναγίας, καθώς θυμάται και τιμά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η γιορτή της Παναγίας, θεωρείται από τις κορυφαίες της Χριστιανοσύνης, ενώ η προετοιμασία των πιστών, που αρχίζει από την 1η Αυγούστου με τη νηστεία, διαρκεί 15 ολόκληρες ημέρες, μέχρι τον ευλογημένο Δεκαπενταύγουστο. Σε ολόκληρη την Ελλάδα όπως και στις χώρες της διασποράς, όπου διαμένουν οι απόδημοι Έλληνες, τιμάται με τον δυνατόν καλύτερο η μνήμη της Θεομήτορος και η μετάστασή της από την γη στον ουρανό. «Κάλεσε στο σπίτι της συγγενείς και γείτονες, τους ανακοίνωσε το επίκεντρο μεγάλο ταξίδι «σαρώνει την οικίαν, ετοιμάζει την κλίνη και πάντα τα προς ταφήν επιτήδεια».

Οι γυναίκες καθώς άκουσαν για την αναχώρηση από την παρούσα ζωή της Θεομήτορος, «μετ’ οιμωγής ωλοφύροντο». Η Παναγία τις διαβεβαίωσε πως δεν θα παύσει να φροντίζει για όλον τον κόσμο και μετά την μετάσταση. Θα γίνει η μεσίτρια στον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου. Υπόσχεση που τηρεί μέχρι σήμερα. Και θα τηρεί ως τη συντέλεια του κόσμου. Εμείς οι Έλληνες και ως έθνος έχουμε πολλές φορές βεβαιωθεί για την τήρηση της μεγάλης αυτής υπόσχεσης. Η Παναγία είναι η Μάνα η δική μας και του έθνους μας.

Ο Αύγουστος είναι όπως είπαμε ο μήνας της Παναγίας, της Μάνας που αγκαλιάζει όλο τον κόσμο. Και μεσιτεύει στον υιό της για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Έτσι, περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο, ο λαός μας τιμά και σέβεται την Παναγία, την οποία επικαλείται σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής του. Εκκλησίες της βρίσκονται πολυάριθμες σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, ιδιαίτερα το νησιωτικό, ορισμένες δε, όπου υπάρχουν θαυματουργικές εικόνες της, αποτελούν πανελλήνια θρησκευτικά προσκυνήματα, όπως η Παναγία της Τήνου.

Η ομορφιά της Παναγίας

Είναι συγκλονιστική η «Κοίμηση της Θεοτόκου», στη βυζαντινή αγιογραφία, όπου φαίνεται να κοιμάται η Παναγία με τη γαλήνη απλωμένη στη μορφή της σε απόλυτη εναρμόνιση με την ψυχική της ομορφιά. Μια ομορφιά που διακρίνει κατεξοχήν την Παναγία με την «ωραιότητα της παρθενίας» της και το «υπέρλαμπρον το της αγνείας» της. Αυτή η ομορφιά που θα γίνει ακόμα πιο αισθητή τη βραδιά του

Η ιστορία της Ευγονικής και η πρόκληση Γουότσον

James Dewey Watson

Του John Joe McFadden* / The Guardian

 

Ο Τζέιμς Γουότσον, ο 79χρονος γενετιστής που την περασμένη εβδομάδα δήλωσε ότι οι Αφρικανοί είναι λιγότερο έξυπνοι από τους Ευρωπαίους ακολουθεί μια μακρά και αμφιλεγόμενη παράδοση γενετιστών και οπαδών της ευγονικής. Μετά το θάνατο της μικρότερης κόρης του, ο Δαρβίνος είπε ότι η φυσική επιλογή «έκανε ένα τραγικό και φρικτά βάρβαρο λάθος». Ισως όμως η ανθρώπινη επιλογή θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα. Το βήμα της ευγονικής δεν το πρότεινε ο ίδιος ο Δαρβίνος. Ομως το 1930 έξι συγγενείς του ήταν μέλη της Βρετανικής Εταιρείας Ευγονικής, και ο γιος του ήταν πρόεδρος της το 1911-1928. Ο εξάδελφος του Δαρβίνου, Φράνσις Γκάλτον, έπλασε τον όρο «ευγονική» και πρότεινε να τελειοποιηθεί το ανθρώπινο είδος με την αναπαραγωγή «μόνο των καλύτερων», ώστε τα «αδύναμα έθνη» να δώσουν τη θέση τους «στις πιο ευγενικές ποικιλίες του ανθρώπινου είδους». Στις αρχές του 20ού αιώνα Ενώσεις Ευγονικής ξεπήδησαν σε πολλές δυτικές χώρες με στόχο την προώθηση προγραμμάτων σωστού ανθρώπινου ζευγαρώματος. Ως νεαρός υπουργός, ο Γουίνστον Τσόρτσιλ υποστήριξε την υποχρεωτική στείρωση των «πτωχών τω πνεύματι και παρανοϊκών τάξεων».

Στις Ενώσεις Ευγονικής δεν μετείχαν μόνο επιστήμονες, αλλά επίσκοποι, καλλιτέχνες, πολιτικοί και συγγραφείς. Τα γραπτά των τελευταίων προδίδουν τις πραγματικές ρίζες της σκέψης τους. Το φόβο. Το 1915, η Βιρτζίνια Γουλφ έγραψε στο ημερολόγιό της: «Συναντήσαμε και χρειάστηκε να προσπεράσουμε μια μακριά γραμμή ηλιθίων. Ηταν φρικτό. Θα έπρεπε σίγουρα να εξολοθρευτούν». H ευγονική έβρισκε

Ο Άγιος Λουκιανός – Βίντεο

Ο Άγιος Λουκιανός

Στο βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα παιδικό φιλμ, το οποίο έχει ως θέμα του τη ζωή και τη δράση του Αγίου Λουκιανού. Ο Άγιος Λουκιανός καταγόταν από τα Σαμόσατα της Συρίας και ήταν γόνος ευσεβούς οικογένειας. Γεννήθηκε το 235  και ανατράφηκε σε χριστιανικό περιβάλλον λαμβάνοντας παράλληλα και την απαραίτητη κοσμική μόρφωση. Όταν έφθασε σε ηλικία 12 ετών έμεινε ορφανός. Τότε αποφάσισε να μοιράσει όλη του την περιουσία στους φτωχούς και να αφοσιωθεί στις θεολογικές σπουδές και στην Εκκλησία. Εντρύφησε ιδιαίτερα στη μελέτη της Αγίας Γραφής και όντας γνώστης της εβραϊκής γλώσσας, διόρθωσε και συμπλήρωσε τις μεταφράσεις των Ο΄, του Ακύλα, του Συμμάχου και του Διοκλητιανού επί τη βάσει του πρωτοτύπου, δωρίζοντας τη μετάφρασή του στην Εκκλησία της Νικομηδείας.

Η θεολογική του κατάρτιση και ο ενάρετος βίος του τον οδήγησε ώστε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος στην Αντιόχεια όπου και  διακρίθηκε για τη ζέση του κηρύγματός του, με το οποίο παρακινούσε τους πιστούς στο μαρτύριο. Όταν κάποτε πληροφορήθηκε ότι στη Νικομήδεια κάποιοι χριστιανοί βασανίζονταν για την πίστη τους και είχαν χάσει

Οι εφαρμογές της νανοτεχνολογίας σε θέματα ενέργειας – βίντεο

Οι εφαρμογές της νανοτεχνολογίας σε θέματα ενέργειας

Στο βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου της κρατικής τηλεόρασης Νίκου Πιτσιακίδη, σε σχέση της εφαρμογές της νανοτεχνολογίας σε θέματα ενέργειας. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης ορίστηκε ως συντονιστής σε ένα μεγάλο πρόγραμμα το οποίο ευελπιστεί να βάλει τις βάσεις για την ψηφιακή βιομηχανία, η οποία θεωρείται η βιομηχανία του μέλλοντος, Στις εγκαταστάσεις του κέντρου οργανικών και εκτυπωμένων ηλεκτρονικών στην περιοχή της Θέρμης στη Θεσσαλονίκη λειτουργεί ένα από τα πλέον σύγχρονα εργαστήρια νανοτεχνολογίας του κόσμου. Σε αυτό το εργαστήριο του ΑΠΘ, οι επιστήμονες κατασκευάζουν σύγχρονα εκτυπωμένα φωτοβολταϊκά, που ήδη

Έχει λόγο η Εκκλησία στα γήπεδα;

Έχει λόγο η Εκκλησία στα γήπεδα;

του Σεβ. Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη

Σε μια χώρα όπως η Ζιμπάμπουε που συνέχεια ζει την απειλή της εσωτερικής σύρραξης, ο ρόλος της Εκκλησίας να στηρίξει το διάλογο ως πρώτη επιλογή για να ενθαρρυνθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις να διαμορφώσουν το μέλλον της Χώρας, όχι μόνο επιβάλλεται, αλλά γίνεται και πρωταρχική αποστολή της για να προστατεύσει την ενότητα του Λαού και την ειρηνική του συμβίωση.
Κοινοί χώροι που ενώνουν τους νέους μας, εκτός των πολιτιστικών εκδηλώσεων, είναι οι αθλητικές δραστηριότητες με την καλλιέργεια της άμιλλας και γενικότερα του αθλητικού ιδεώδους. Έτσι αν σε μερικές χώρες που δεν αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο του εμφύλιου σπαραγμού, ο αθλητισμός μπορεί να διαδραματίσει αυτό τον συμφιλιωτικό ρόλο μιας τοπικής κοινωνίας. Οι ποδοσφαιρικές ομάδες στο χώρο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής όλων των ηλικιών (παιδικές, έφηβοι, νέοι, ανδρών) με κέντρο το Χαράρε, αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας, όπως το Μπουλαβάγιο, εξυπηρετούν ακριβώς αυτό τον κοινό σκοπό, όχι μόνο τη πρόληψη της εσωτερικής ρήξης της τοπικής κοινωνίας, αλλά πολύ περισσότερο την ενίσχυση της ενότητας της και της ειρηνικής πορείας της για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που την απειλούν.
Κύριος σκοπός του κειμένου μου αυτού δεν είναι το πολιτικό πρόβλημα της Ζιμπάμπουε που όλοι το γνωρίζουν, αλλά η υπενθύμιση μερικών στοιχείων που ενδιαφέρουν όλους μας για τα μέτρα καταστολής της βίας στα γήπεδα ή ακόμη εκτός γηπέδων, ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο.
Στη Σερβία για την καταστολή της βίας στα γήπεδα υπάρχει αυστηρή νομοθεσία που φυλακίζουν τους ταραχοποιούς των γηπέδων τουλάχιστον για τριάντα μέρες πριν να τους παρουσιάσουν στο Δικαστήριο. Για την επιτυχία όμως του μέτρου αυτού υπάρχει η τεχνική υποδομή όπου οι αρχές της ασφάλειας των σταδίων γνωρίζουν τα στοιχεία του κάθε φιλάθλου που βρίσκεται στο γήπεδο με το ηλεκτρονικό εισιτήριο

Η πρώτη καρδιά από τρισδιάστατη εκτύπωση στο Ισραήλ

Η πρώτη καρδιά από τρισδιάστατη εκτύπωση

Η τρισδιάστατη εκτύπωση (3D printing) είναι μια μέθοδος προσθετικής κατασκευής, με την οποία κατασκευάζονται αντικείμενα μέσω της διαδοχικής πρόσθεσης επάλληλων στρώσεων υλικού.

Η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει αναπτυχθεί αρκετά ώστε να είναι δυνατή η δημιουργία τρισδιάστατων εκτυπώσεων σπιτιών, όπλων και σχεδόν κάθε αντικειμένου. Τώρα, φαίνεται πως είναι δυνατή η χρήση της και σε επιστήμες όπως η Βιολογία και η Ιατρική: επιστήμονες από το Ισραήλ παρουσίασαν μία τρισδιάστατη εκτύπωση καρδιάς από ανθρώπινο ιστό με αιμοφόρα αγγεία, αναφέροντάς το ως ένα σπουδαίο ιατρικό επίτευγμα που ανοίγει τους δρόμους για νέες εφαρμογές στον τομέα μεταμοσχεύσεων.

Παρόλο που είχε επιτευχθεί και στο παρελθόν η τρισδιάστατη εκτύπωση της δομής μίας καρδιάς, ποτέ πρωτύτερα δεν είχε γίνει έτσι ώστε να περιλαμβάνει κύτταρα και αιμοφόρα αγγεία. Είναι η πρώτη φορά στην επιστημονική κοινότητα που κατασκευάστηκε και εκτυπώθηκε με επιτυχία μία ολόκληρη καρδιά με κύτταρα, αιμοφόρα αγγεία, θαλάμους και κοιλίες. Παρ’ ότι η καρδιά που κατασκευάστηκε έχει μέγεθος καρδιάς κουνελιού, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα είναι σε θέση να παράγουν στο μέλλον καρδιές κατάλληλες για μεταμοσχεύσεις καθώς και τμήματα του οργάνου για την αναγέννηση ελαττωματικών καρδιών, μιας και απαιτείται γι’ αυτό η ίδια τεχνική με αυτή που χρησιμοποίησαν. Ωστόσο, δήλωσαν ότι πολλές δυσκολίες πρέπει να ξεπεραστούν προτού να είναι διαθέσιμες για μεταμοσχεύσεις πλήρως λειτουργικές τρισδιάστατα εκτυπωμένες καρδιές.

Οι ερευνητές πρέπει τώρα να “διδάξουν” την εκτυπωμένη καρδιά να “συμπεριφέρεται” σαν πραγματική. Τα κύτταρα, σε αυτή τη φάση, είναι ικανά να συστέλλονται, αλλά δεν έχει το όργανο ακόμα την ικανότητα να αντλεί αίμα. Στη συνέχεια, αφού την καταστήσουν λειτουργική, σχεδιάζουν να τη μεταμοσχεύσουν σε ζωικά μοντέλα, ιδανικά σε χρονικό διάστημα ενός έτους. Ένα από τα προβλήματα που παραμένουν είναι το να επιτύχουν αύξηση των κυττάρων έτσι ώστε να έχουν αρκετό ιστό για τη δημιουργία καρδιάς που ομοιάζει σε μέγεθος την ανθρώπινη. Αν και υποστηρίζουν πως στην πράξη, θα ήταν καλύτερα να ξεκινούσε κανείς με πιο απλά, σε σύγκριση με την καρδιά, όργανα, ευελπιστούν πως η συγκεκριμένη τεχνολογία θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως μέσα σε διάστημα δέκα χρόνων.

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν σήμερα τη βασικότερη αιτία θανάτου στον κόσμο και η μόνη λύση

Εξωσωματική Γονιμοποίηση : Άλυτοι Προβληματισμοί – Ηθικά διλήμματα

Εξωσωματική Γονιμοποίηση –  Ηθικά διλήμματα

της Χάδλα – Σκαρλάτου Παναγιώτα

Βιολόγος, Γενετική και Μοριακή Βιολογία
MSc Systemic Biology

Το πρώτο «παιδί του σωλήνα» γεννήθηκε το 1978 και μαζί του γεννήθηκαν πολλά προφητικά σενάρια που πραγματοποιούνται ένα ένα στο πέρασμα των χρόνων. Η δημιουργία τραπεζών καλών κατεψυγμένων εμβρύων (κρυοσυντήρηση εμβρύων), η συντήρηση γονιμότητας ανδρών και γυναικών με κρυόψυξη ωαρίων και σπερματοζωαρίων αντίστοιχα,

ακόμα και μετά το θάνατο του δότη, αλλά και η γέννηση παιδιών «κατά παραγγελία», που θα φέρουν επιθυμητά χαρακτηριστικά και φύλο είναι μερικά από αυτά. Μέσα στην ευφορία που δημιουργήθηκε τότε αναλογίστηκε κανείς τις ηθικές προεκτάσεις όλων αυτών των σεναρίων, που σήμερα αποτελούν γεγονότα;

Για πολλά άτεκνα ζευγάρια η εξωσωματική γονιμοποίηση θεωρείται το ύψιστο επιστημονικό “θαύμα” που απάλυνε τον πόνο τους και έγινε το μέσο κατάκτησης της ευτυχίας βιώνοντας τη μητρότητα και πατρότητα αντίστοιχα, φέρνοντας στη ζωή τους ένα ή περισσότερα πλασματάκια. Σίγουρα αυτό θα ακουστεί σκληρό, όμως, ελάχιστοι σκέφτονται ότι η ατεκνία κάποιων ζευγαριών μπορεί να είναι μια αδιέξοδος, ένας σοφός μηχανισμός, που η ίδια η φύση όρισε προς αποφυγή αύξησης του γενετικού φορτίου του ανθρώπου από επιβλαβείς μεταλλάξεις. Ο δυισμός είναι προφανής!!! Και είναι αποτέλεσμα της γοργής συσσώρευσης της νέας γνώσης που εσπευσμένα μεταφέρεται στην εφαρμογή, πριν προλάβουμε να αναλογιστούμε το θετικό και το αρνητικό, το τυπικό και το παράτυπο, το ηθικά σωστό και λάθος.

32 χρόνια από τη γέννηση του πρώτου παιδιού του σωλήνα και στις «υπηρεσίες» της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής συγκαταλέγονται η καλλιέργεια βλαστοκύστεων, η κρυόψυξη ωαρίων και σπερματοζωαρίων και η κρυοσυντήρηση εμβρύων.

Όσον αφορά την καλλιέργεια των βλαστοκύστεων, πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η παράταση της καλλιέργειας των εμβρύων επιτρέπει την επιλογή των υγιέστερων εμβρύων και μπορεί να οδηγήσει στην επίτευξη υψηλότερων ποσοστών εγκυμοσύνης. Αναρωτιέμαι μετά από αυτό, το βάραθρο του Καιάδα έχει πάρει τη μορφή σύγχρονων εργαστηρίων;;; Τα λιγότερο υγιή έμβρυα θανατώνονται με επιστημονικό, ελεγχόμενο και επαναλήψιμο τρόπο; Θυσιάζονται, μήπως, παρανόμως στο βωμό της επιστημονικής γνώσης ως πειραματόζωα;

Η κρυόψυξη ωαρίων και σπερματοζωαρίων συνάδει με τη συντήρηση της γονιμότητας γυναικών και ανδρών αντίστοιχα. Πρόκειται για τη συντήρηση αγονιμοποίητων ωαρίων ή σπερματοζωαρίων. Στη

Βιοηθική και Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση. Beijing – Lhasa, η νέα σιδηροδρομική γραμμή των υψιπεδίων. Απαραίτητες οι μάσκες οξυγόνου.

Βιοηθική και Δραματική Τέχνη

Άλκηστις, ΠΤΠΕ,  Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Με τη ραγδαία εξέλιξη της βιοτεχνολογίας συνυφαίνονται τα θέματα, και διλήμματα της βιοηθικής. Στο παρελθόν μας απασχόλησε η ατομική ενέργεια, τα παιδιά της θαλιδομήδης, η έκτρωση, η ευθανασία, τα φυτοφάρμακα, η διατροφή, σήμερα θέματα που αναφαίνονται στον κοινωνικό ιστό, έχω δύο μπαμπάδες, έχω δύο μαμάδες, ο πατέρας μου είναι γκέυ, παρενθετικές μητέρες, ή επιστημονικά θέματα, η νανοτεχνολογία, η γενετική, η κλωνοποίηση, η ευγονική, η μόλυνση του περιβάλλοντος, το κλίμα, το μέλλον του πλανήτη.

Η Βιοηθική, όρολογία του Potter (1971), προσπάθησε να συνδυάσει τις βιολογικές γνώσεις με τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Το πλαίσιο της βιοηθικής οριοθετήθηκε από το σεβασμό του ατόμου, το σεβασμό της γνώσης, την άρνηση της κερδοσκοπίας και το συναίσθημα της ευθύνης προς τον άνθρωπο και τις επόμενες γενιές υπό το πρίσμα της κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης (Αλαχιώτης, 2004). Είναι ένας φιλοσοφικός τόπος που επιδέχεται κριτική σκέψη, λογική μελέτη ως προς τις ηθικές αξίες, αξιολόγηση της ανθρώπινης στάσης και συμπεριφοράς που αφορούν σε ένα ορισμένο κοινωνικό πλαίσιο ή σε ένα ευρύτερο σε σχέση με τις εξελίξεις των επιστημών. Η αξιολόγηση αυτή έχει την έννοια να μην εμποδίζονται οι ευεργετικές εφαρμογές της Επιστήμης και αντίστοιχα να περιορίζονται οι κίνδυνοι που μπορεί να προκύψουν από την εφαρμογές αυτής. Είναι βέβαιο ότι μόνο μια ηθική – φιλοσοφική διάσταση της χρήσης της τεχνοβιολογίας μπορεί να εξασφαλίσει την αξιοποίησή της (Αλαχιώτης, 2004).

Η βιοηθική επηρεάζεται από την αλληλεπίδραση των πολιτισμών (Ors, 1996) ωστόσο  τα θέματά της μπορεί να παίρνουν διαφορετικές διαστάσεις ως προς την αντιμετώπισή τους από κράτος σε κράτος αφού ελέγχονται από τη νομοθεσία και το πολιτικό – οικονομικό πλαίσιο.

Σημαντική είναι η διακήρυξη της UNESCO (2006) κατά την οποία πρέπει να προωθούνται από τα κράτη διδασκαλίες, πληροφορίες, έρευνες και προγράμματα σχετικά με την ηθική ώστε οι εφαρμογές της τεχνοβιολογίας να αποβούν προς όφελος της ανθρωπότητας.

Η ευαισθητοποίηση στη βιοηθική  πρέπει να αρχίζει από τα πολύ μικρά παιδιά, να αποτελεί στόχο της εκπαίδευσης, της παιδείας γενικότερα, της μόρφωσης και της κουλτούρας, δηλαδή του πολιτισμού μας

Ορθόδοξοι – Καθολικοί: Τι χωρίζει τις δύο Εκκλησίες

Πατριάρχης Αθηναγόρας

και Πάπας Παύλος ΣΤ΄

του Θωμάς Τάτσης

Η Δυτική και η Ανατολική Εκκλησία, εδώ και 956 (σχίσμα του 1054) χρόνια βαδίζουν χωριστά. Έχοντας, κυρίως, δογματικές διαφορές διασταυρώνουν τα ξίφη τους και με κάθε ευκαιρία τονίζουν τις διαφορές τους. Απευθύνθηκαμε σε δύο κληρικούς, έναν ορθόδοξο και έναν καθολικό, και τους ζήτησε να μιλήσουν για τις διαφορές μεταξύ των δύο Εκκλησιών.

Και οι δύο συμφώνησαν ότι …διαφωνούν. Και μίλησαν ο καθένας από τη δική του πλευρά για το φιλιόκβε, το αλάθητο, τα πρωτεία και ό,τι άλλο χωρίζει δύο Εκκλησίες που έχουν κοινές ρίζες, αλλά για την ώρα δεν έχουν κοινό μέλλον.

1. Φιλιόκβε: Είναι μια λατινική λέξη που σημαίνει « και εκ του Υιού». Την πρόσθεσε στο «Πιστεύω» η δυτική Εκκλησία, δηλώνοντας ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται όχι μόνο εκ του πατρός αλλά και εκ του Υιού (Filioque).

2. Το πρωτείο του Πάπα: Βασίζεται στο πρωτείο που σύμφωνα με τη δυτική Εκκλησία είχε ο Απόστολος Πέτρος, αφού του το ανέθεσε ο Χριστός. Όταν ο Πέτρος πέθανε, το πρωτείο πέρασε στον εκάστοτε επίσκοπο Ρώμης, που θεωρείται διάδοχός του.

3. Το αλάθητο του Πάπα: Σύμφωνα με τους καθολικούς, όταν ο Πάπας διδάσκει ως υπέρτατος ποιμένας όλης της Εκκλησίας σε θέματα δόγματος, το Άγιο Πνεύμα τον προστατεύει.

4. Ουνία: Στην Ελλάδα μπορεί η Ουνία να μην είναι διαδομένη και να περιορίζεται στους δύο χιλιάδες πιστούς. Ωστόσο θεωρείται ένα από τα θέματα που διχάζει, ιστορικά και εκκλησιολογικά, τις δύο Εκκλησίες. Οι ουνίτες φορούν άμφια όπως οι ορθόδοξοι και ακουλουθούν τη βυζαντινή παράδοση. Παρ’ όλα αυτά, δηλώνουν καθολικοί.

5. Αγαμία: Πρόκειται για διαφορά που έχει σχέση με την παράδοση της κάθε Εκκλησίας. Οι καθολικοί

Γυναίκα εγκεφαλικά νεκρή για τρεις μήνες, γέννησε ένα αγοράκι

Γυναίκα εγκεφαλικά νεκρή για τρεις μήνες, γέννησε αγοράκι

Η διεθνής αθλήτρια Catarina Sequeira δηλώθηκε ως εγκεφαλικά νεκρή το Δεκέμβριο, έπειτα από μια οξεία κρίση άσθματος, που έπαθε στο σπίτι της.

Παρά την κατάσταση της, η γυναίκα γέννησε ένα αγοράκι, που ονομάζεται Σαλβαδόρ. Αποτελεί, μία δεύτερη περίπτωση στην Πορτογαλία, μωρού που γεννιέται από μητέρα εγκεφαλικά νεκρή.

Ένας ταλαντούχος αθλητής στο κανό αναφέρει, πως η Sequeira υπέφερε από άσθμα από τότε που ήταν παιδί. Η γυναίκα υπέστη μια κρίση άσθματος όταν ήταν 19 εβδομάδων έγκυος και τέθηκε σε τεχνητό κώμα. Ωστόσο, η κατάστασή της επιδεινώθηκε και μέσα σε λίγες μέρες, στις 26 Δεκεμβρίου, δηλώθηκε ως εγκεφαλικά νεκρή. Για 56 ημέρες βρίσκονταν στο μηχάνημα υποστήριξης της αναπνοής, για να μπορέσει να επιβιώσει το έμβρυο μέσα στη μήτρα.

Οι γιατροί αναφέρουν ότι η πρόθεση ήταν να περιμένουν μέχρι να φτάσει η μητέρα στις 32 εβδομάδες κύησης, που θεωρείται πως τα μωρά έχουν υψηλή πιθανότητα επιβίωσης. Εντούτοις, η αναπνευστική κατάσταση της γυναίκας επιδεινώθηκε και η προγραμματίστηκε καισαρική τομή.

Ο επικεφαλής της επιτροπής δεοντολογίας του νοσοκομείου, Filipe Almeida εξήγησε ότι, η απόφαση να κρατηθεί ζωντανό το έμβρυο στη μήτρα πάρθηκε έπειτα από συζήτηση με την οικογένεια.

Ο ιστότοπος Observador δήλωσε: «Το να είσαι δωρητής δεν σημαίνει μόνο το να είσαι σε θέση να

Το μεγάλο πείραμα της Φινλανδίας με την τεχνητή νοημοσύνη

Το μεγάλο πείραμα της Φινλανδίας με την τεχνητή νοημοσύνη

Μέχρι πριν από ένα χρόνο, η 59χρονος οδοντίατρος Jaana Partanen δεν είχε ιδέα τι σημαίνουν οι όροι «μηχανική μάθηση» ή τι είναι τα «νευρωνικά δίκτυα». Τώρα πια όμως περνάει τα βράδια της τα βράδια της μαθαίνοντας βασικές αρχές προγραμματισμού και σκέφτεται πώς να εφαρμόσει την τεχνητή νοημοσύνη στη δουλειά της.

Πρόκειται για μία από τις δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις ανθρώπων που δεν είναι εξειδικευμένοι στην τεχνολογία, αλλά συμμετέχουν σε ένα μεγάλο πείραμα που έχει ξεκινήσει η Φινλανδία, ώστε να στρέψει την οικονομία της προς εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης και υψηλής τεχνολογίας. Η λογική του πειράματος είναι απλή: Ξεκινάς εκπαιδεύοντας το 1% του πληθυσμού (δηλαδή 55.000 ανθρώπους), τις βασικές αρχές της τεχνητής νοημοσύνης και σταδιακά χτίζεις πάνω σε αυτή τη βάση, τα επόμενα χρόνια.

Το πρόγραμμα «1 τοις 100» που ξεκίνησε να διδάσκεται ως πανεπιστημιακό μάθημα με ελεύθερη πρόσβαση, εκτελείται τώρα σε εθνικό επίπεδο με την υποστήριξη ιδιωτικών εταιρειών και της κυβέρνησης.

Για το Ελσίνκι υπάρχει επίσης ένα σαφές οικονομικό κίνητρο για την κατάρτιση μεγάλου αριθμού Φινλανδών στα βασικά στοιχεία της τεχνητής νοημοσύνης: Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτρέψει στη Φινλανδία να παραμείνει ανταγωνιστική, εν μέσω του συνεχώς αυξανόμενου ανταγωνισμού μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά και μετά την ταχεία πτώση της Nokia που περνάει δύσκολες στιγμές.

Καθώς οι δύο υπερδυνάμεις ανταγωνίζονται για την τεχνολογική υπεροχή, η Φινλανδία γνωρίζει ότι είναι δεν μπορεί να τις ξεπεράσει στις πρώτες ύλες. Δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί το Πεκίνο ή την Ουάσινγκτον, όσον αφορά την ανάπτυξη της βασικής τεχνολογίας της τεχνητής νοημοσύνης. Έτσι, η Φιλανδία φιλοδοξεί να καταλάβει μια θέση, ως παγκόσμιος ηγέτης στις πρακτικές εφαρμογές της, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομίας Mika Lintilä.

Βάζοντας στόχους

Όπως πολλές ιδέες στη φιλελεύθερη σκανδιναβική χώρα, αυτή δεν προέρχεται από την κυβέρνηση.

Ξεκίνησε από ένα γραφείο σε κοντινή απόσταση από το υπουργείο Οικονομίας της χώρας, σε ένα σύγχρονο κτίριο που μοιράζεται το τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι και η

Οικονομική κρίση – Ο ρόλος της Εκκλησίας (Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου)

Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος

Eισαγωγή – επιμέλεια:  Σταμάτης Κυρζόπουλος

Στην χώρα αυτή -και πριν από την κρίση- ελάχιστα θέματα συζητούνταν ψύχραιμα, απροκατάληπτα, εις βάθος. Ένα από τα πλέον δύσκολα ζητήματα για οιαδήποτε εκδοχή δημοσίου διαλόγου υπήρξε ανέκαθεν ο ρόλος της Εκκλησίας και κυρίως ο σχέσεις της με το κράτος. Εκατέρωθεν φανατισμοί και υπερβολές επικρατούν και δίνουν το στίγμα, οποτεδήποτε και με οποιαδήποτε αφορμή εγείρεται το ζήτημα. Οι φανατικοί του απολύτου διαχωρισμού κράτους Εκκλησίας εμμένουν στην προσπάθεια άνωθεν “φωταδιστικής” επιβολής ενός “δυτικότροπου” υποτίθεται απόλυτα κοσμικού κράτους με την Εκκλησία να λειτουργεί περίπου σε ένα μοντέλο ΜΚΟ (για την ιστορία πάντως, αξίζει να αναφερθεί, ότι σε πολλά δυτικά κράτη η Εκκλησία δεν είναι και τόσο απόλυτα διαχωρισμένη από το κράτος, π.χ. στο Ηνωμένο Βασίλειο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Αγγλίας είναι ο εκάστοτε βασιλιάς-βασίλισσα, ενώ και στην χώρα μας η ανακήρυξη του αυτοκεφάλου της Ελλαδικής Εκκλησίας και η στενή διασύνδεση της με το ελληνικό κράτος υπήρξε πολιτική επιλογή των Βαυαρών του Όθωνα στα πρότυπα των γερμανικών Staatskirchen-“κρατικές εκκλησίες”), ενώ στην αντίπερα όχθη κατισχύει ο θρησκόληπτος σκοταδισμός και η απροκάλυπτη πολιτική και εμπορική (από τους πραματευτάδες των τηλε-πωλήσεων βιβλίων) εκμετάλλευση του θρησκευτικού φρονήματος των πενόμενων και σκληρά δοκιμαζόμενων (πλέον) ανθρώπων. Οι μεν εστιάζουν στην εκκλησιαστική περιουσία και τα προνόμια του κλήρου, οι δε στο ιδεολόγημα του υποτιθέμενου “ελληνο-χριστιανικού πολιτισμού”, ως βασικού στοιχείου αυτοπροσδιορισμού και συνοχής του “κατατρεγμένου” ελληνικού έθνους με μπόλικες προσθήκες αφελούς συνωμοσιολογίας. Η κρίση έκανε και αυτή τη συζήτηση πιο φορτισμένη και εμφυλιοπολεμική. Κάπως έτσι φθάσαμε στο σημείο κάποιες  κακόγουστες και χονδροκομμένες διαδικτυακές φάρσες να διώκονται ακαριαίως …ποινικά, κατόπιν σχετικής υποδείξεως από την, ορίζουσα πλέον την αντζέντα, δράκα των μελονοχιτώνων.
   Στις τάξεις όμως του κλήρου υπάρχουν και σημαντικές πνευματικές φυσιογνωμίες που αρθρώνουν λόγο μεστό, ουσιώδη, μειλίχιο. Προσωπικότητες που αντιλαμβάνονται, ότι σε καιρούς χαλεπούς και ταραγμένους, ο ρόλος της Εκκλησίας, πέραν του όποιου -σημαντικού έτσι κι αλλιώς- φιλανθρωπικού  έργου  της, περιλαμβάνει και μια προσπάθεια ψυχικής και πνευματικής υποστήριξης, όσων προστρέχουν (και δεν είναι λίγοι) σ’αυτήν. Παραθέτω παρακάτω το κείμενο μιας πολύ ενδιαφέρουσας -εκτιμώ- ομιλίας που εκφώνησε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών στην Κρήτη στις 3/9/2012.
Διαβάστε το (ει δυνατόν)…χωρίς πάθος.

               ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ – Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 

1. Ἡ οἰκονομική κρίση πού ζοῦμε σέ πολλές χῶρες τοῦ κόσμου, καί ἰδιαίτερα ἐμεῖς στόν Νότο τῆς Εὐρώπης, ἔχει ὁδηγήσει ἑκατομμύρια ἀνθρώπων σέ κατάθλιψη καί συχνά σέ ἀπόγνωση. Σήμερα ὅλο καί

Η ηθική νοημοσύνη, το νέο είδος εξυπνάδας

Η ηθική νοημοσύνη, το νέο είδος εξυπνάδας

της Μαριλή Ευφραιμίδη

Σύμφωνα με τη νέα θεωρία, η ηθική νοημοσύνη είναι το μυστικό της επιτυχίας στην καριέρα και στην οικογένεια. Και ο μόνος τρόπος να είμαστε ευτυχισμένοι.

Φανταστείτε την ιδανική εταιρεία. Έχει καταπληκτικές εγκαταστάσεις, ένα πολύ κερδοφόρο αντικείμενο, άφθονα κεφάλαια και ανθρώπινο δυναμικό με πολλά πτυχία και εξαιρετικές επιδόσεις σε IQ και συναισθηματική νοημοσύνη. Όμως, ο διευθυντής δεν είναι και τόσο συνεπής. Άλλα υπόσχεται, άλλα κάνει. Οι συναλλαγές με τους προμηθευτές δεν είναι και τόσο διαφανείς και κανείς δεν ξέρει τι προμήθειες δίνει για να παίρνει δουλειές. Οι προαγωγές και οι αυξήσεις δεν δίνονται σε αυτούς που το αξίζουν αλλά βάσει προσωπικών σχέσεων. Σε όρους μάνατζμεντ η εταιρεία αυτή δεν έχει πολλή ζωή μπροστά της – μπορεί τα κέρδη της να κατακλέβονται από τους διαχειριστές της, μπορεί να έχει προβλήματα με τη δικαιοσύνη ή την εφορία και ένα σωρό άλλα ζητήματα. Αντίστοιχα, τα στελέχη που λειτουργούν έτσι δεν θα μπορέσουν να πάνε πολύ μπροστά στην καριέρα τους. Και οι άνθρωποι που επιβιώνουν με αυτόν τον τρόπο, ποντάροντας στο πώς θα ξεγελάσουν τους γύρω τους και ουσιαστικά τον εαυτό τους, δεν θα είναι ποτέ αληθινά ευτυχισμένοι. Πώς μπορεί κανείς να απολαύσει τη ζωή και τις στιγμές της αν δεν έχει ειλικρινείς σχέσεις με τον εαυτό του και με την πραγματικότητά του;
Αυτό που λείπει από την εικόνα είναι η ηθική νοημοσύνη, ένας καινούργιος όρος που έρχεται να συμπληρώσει το κενό που αφήνει ο δείκτης ευφυΐας και η συναισθηματική νοημοσύνη. Δεν είναι ένα ακόμη προσόν που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος, μια οικογένεια ή μια εταιρεία για να πετύχουν. Είναι ο μόνος τρόπος για να προχωρήσουν. Χωρίς την ικανότητα να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό, να σέβονται τις ανθρώπινες αξίες και να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων, δεν έχει νόημα κανένα άλλο είδος νοημοσύνης. Ας πούμε ότι η ηθική νοημοσύνη είναι να γνωρίζει κανείς τους κανόνες του παιχνιδιού και να τους τηρεί. Αν δεν τους ξέρει, δεν μπορεί να παίξει. Αν δεν τους εφαρμόζει, ίσως κερδίσει μερικές παρτίδες, όμως δεν θα είναι στο τέλος ο νικητής. 

Λογική και ευαισθησία

Η έννοια παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2005 από δύο επιστήμονες του μάνατζμεντ, τους Doug Lennick και Fred Kiel, στο βιβλίο τους «Moral Intelligence». Σύμφωνα με τη θεωρία τους, πρόκειται για

Άγιος Παΐσιος: Η αδικία πληρώνεται πολύ βαριά

Άγιος Παΐσιος

Η αδικία πληρώνεται πολύ βαριά

Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία

Η αδικία μαζεύει οργή Θεού

Μεγάλη υπόθεση να έχη ο άνθρωπος την ευλογία του Θεού! Πλούτος είναι! 

Ό,τι έχει ευλογία, στέκει, δεν γκρεμίζεται. Ό,τι δεν έχει ευλογία, δεν στέκει.

Η αδικία είναι μεγάλη αμαρτία. Όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, η αδικία δεν έχει, μαζεύει οργή Θεού. Φοβερό! Αυτοί που αδικούν, βάζουν φωτιά στο κεφάλι τους. Από την μια μεριά βλέπεις να κάνουν μια αδικία και από την άλλη να πεθαίνουν δικοί τους άνθρωποι και να μη δίνουν σημασία. Πώς να κάνουν προκοπή οι άνθρωποι με τόσες αδικίες; Κάνουν αυτά που κάνουν, δίνουν δικαιώματα και στον διάβολο, γι’ αυτό μετά περνούν δοκιμασίες, τους βρίσκουν αρρώστιες κ.λπ. και σου λένε: “Κάνε προσευχή να γίνω καλά”.

Τα περισσότερα κακά που συμβαίνουν είναι από αδικίες. Όταν λ.χ. μαζεύεται με αδικία η περιουσία, ζουν οι άνθρωποι λίγα χρόνια σαν αρχοντόπουλα και μετά τα δίνουν, όσα μάζεψαν, στους γιατρούς. Τι λέει ο Ψαλμός; “Κρείσσον ολίγον τω δικαίω υπέρ πλούτον αμαρτωλών πολύν” (1). “Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα”. Όσα μαζεύουν, φεύγουν, όλα εξανεμίζονται. Σπάνια, σε πολύ λίγους συμβαίνει να είναι οι αρρώστιες, οι χρεωκοπίες κ.λπ. μια δοκιμασία του Θεού. Αυτοί θα έχουν καθαρό μισθό. Σ’ αυτήν την περίπτωση συνήθως γίνονται ύστερα πιο πλούσιοι, σαν τον Ιωβ. Αλλά, και πολλοί άνθρωποι που βγαίνουν άλειωτοι, είναι και από αυτό, κάποια αδικία έχουν κάνει.
1) Ψαλμ. 36, 16
Ο άδικος βασανίζεται

Ο άδικος, και γενικά κάθε ένοχος, όταν δεν ζητήση συγχώρηση, ταλαιπωρείται από την συνείδησή του και επιπλέον από την αγανάκτηση του αδικημένου. Γιατί, όταν ο αδικημένος δεν τον συγχωρήση και γογγύζη, τότε ο άδικος ταλαιπωρείται πολύ, βασανίζεται. Δεν μπορεί να κοιμηθή. Σαν να τον χτυπούν κύματα και τον φέρνουν σβούρα. Είναι μυστήριο πράγμα το πώς το πληροφορείται! Όπως, όταν ένας αγαπά κάποιον και τον σκέφτεται με την καλή έννοια, εκείνος το πληροφορείται, έτσι και σ’ αυτήν την περίπτωση. Ώ, ο γογγυσμός του άλλου τον κάνει άνω-κάτω! Και μακριά να είναι, τι στην Αυστραλία, τι στο Γιοχάννεμπουργκ, δεν μπορεί να ησυχάση, όταν είναι αγανακτισμένος ο άλλος εξ αιτίας του.

– Αν είναι αναίσθητος;

– Οι αναίσθητοι λες ότι δεν υποφέρουν; Το πολύ-πολύ να καταφύγουν σε καμμιά ψυχαγωγία, για να ξεχασθούν. Μπορεί πάλι ο αδικημένος να τον συγχώρησε τον ένοχο, αλλά να έχη μείνει λίγη αγανάκτηση

Τι είναι η φιλοσοφική ηθική;

Τι είναι η φιλοσοφική ηθική;

του Φιλήμων Παιονίδη

 

1.1 Η έννοια του ηθικού προβλήματος

Ένα πρώτο βήμα για τη συστηματοποίηση και την καλλιέργεια των ηθικών μας προβληματισμών είναι ο εντοπισμός και η περιγραφή ενός ηθικού προβλήματος. Κάθε πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μπορεί να διατυπωθεί με μια συγκεκριμένη ερώτηση. Έτσι, η κατάλληλη ερώτηση για να διαπιστώσουμε αν μια συγκεκριμένη κατάσταση πραγμάτων ή μια ενέργεια είναι ηθικά ενδιαφέρουσα είναι «ποιος βλάπτεται ή/και ποιος ωφελείται;». Αν η απάντηση που θα δώσουμε είναι καταφατική, τότε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι έχουμε ένα ηθικό πρόβλημα – αν και διαφορετικοί άνθρωποι θα αντιμετώπιζαν την ίδια κατάσταση με διαφορετικό τρόπο, δεδομένου ότι τα κριτήρια ως προς το τι συνιστά βλάβη και ωφέλεια ποικίλλουν σημαντικά. Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι φορείς της βλάβης ή της ωφέλειας διαφοροποιούνται ανάλογα με την υπό εξέταση περίπτωση με αποτέλεσμα εκτός από τους συνανθρώπους μας φορείς βλαβών και ωφελημάτων να θεωρούνται (συχνά χωρίς επαρκή τεκμηρίωση) οι νεκροί, τα ζώα, το περιβάλλον, ακόμα και οι αφηρημένες ιδέες.

Από τη στιγμή, ωστόσο, που θα θεωρήσει κανείς ότι υπάρχει ένα ηθικό πρόβλημα είναι φυσικό να αναρωτηθεί ποιος είναι υπεύθυνος για τη βλάβη ή την ωφέλεια που προκαλείται, που προκλήθηκε ή που ενδέχεται να προκληθεί. Η έννοια της ευθύνης είναι σύνθετη και περίπλοκη, αφού αποτελεί αντικείμενο μελέτης τόσο της μεταφυσικής όσο και της επιστήμης του δικαίου, και για τον προσδιορισμό της υπάρχουν σοβαρές διχογνωμίες. Ωστόσο, για τις ανάγκες της έρευνάς μας μπορούμε να θεωρήσουμε κάποιον υπεύθυνο για μια πράξη ή παράλειψή του αν αυτή υπήρξε αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής του, πράγμα το οποίο προϋποθέτει ότι είχε τη δυνατότητα, αν το επιθυμούσε, να προβεί σε διαφορετικές επιλογές. Από αυτή τη θεώρηση συνάγεται ότι κάποιος δεν είναι υπεύθυνος για πράγματα που δεν μπορεί να ελέγξει, όπως το DNA του ή κάποιες ενστικτώδεις κινήσεις ή ό,τι κάνει υπό την επήρεια ψυχοφαρμάκων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι περιπτώσεις όπου κάποιος αναγκάζεται να κάνει ή να μην κάνει κάτι, γιατί μια διαφορετική επιλογή θα ήταν ιδιαίτερα οδυνηρή, όπως όταν απειλείται η ζωή του. Εδώ θεωρείται μεν υπεύθυνος, αφού θεωρητικά θα μπορούσε να πράξει κάτι το διαφορετικό, αλλά η απόφαση του κρίνεται με ιδιαίτερη επιείκεια, εφόσον αντιλαμβανόμαστε ότι είναι ιδιαίτερα επώδυνο για όλους μας να ενεργήσουμε διαφορετικά υπό παρόμοιες περιστάσεις. Ο λόγος που μας ενδιαφέρει να διαπιστώσουμε ποιος είναι υπεύθυνος θα γίνει παρακάτω κατανοητός.

Η βασικότερη όμως αντίδραση που κατά τεκμήριο μας προκαλεί ο εντοπισμός ενός ηθικού προβλήματος είναι ο προβληματισμός για το τι πρέπει να γίνει. Τα ηθικά προβλήματα δεν μας αφήνουν αδιάφορους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πάντοτε μας οδηγούν στην επιτέλεση συγκεκριμένων ενεργειών. Συχνά δεν

Λογισμικό της τεχνητής νοημοσύνης αναγνωρίζει ποια είναι τα σωστά έμβρυα για εξωσωματική γονιμοποίηση

Λογισμικό της τεχνητής νοημοσύνης αναγνωρίζει ποια είναι τα σωστά έμβρυα…

Ερευνητές έχουν εκπαιδεύσει λογισμικό που αφορά την τεχνητή νοημοσύνη για να μπορεί να κρίνεί βαθμολογικά τα έμβρυα, με υψηλό βαθμό ακρίβειας.

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο NPJ Digital Medicine, μια διεπιστημονική ομάδα με επικεφαλής ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Cornel της Νέας Υόρκης, υπέδειξε ένα δίκτυο τεχνητής νοημοσύνης της Google, για την αξιολόγηση εμβρύων μόλις πέντε ημερών. Ο αλγόριθμος, που ονομάζεται STORK, αναπτύχθηκε βασιζόμενος σε ηχογραφήσεις ανάπτυξης περισσότερων από 10.000 έμβρυα. Η ταξινόμησή εμβρύων αποτελεί ένα τυπικό εργαλείο για την επιλογή κάποιων εξ αυτών στην εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF), - τα έμβρυα που χρησιμοποιούνται πρώτα έχοντας υψηλή βαθμολογία, είναι όσα παρουσιάζουν συμμετρία, υψηλό αριθμό κυττάρων και χαμηλό κατακερματισμό. Ωστόσο, αυτές οι μορφολογικές εκτιμήσεις είναι χρονοβόρες και υποκειμενικές, με πληθώρα εμβρυολόγων να καταλήγουν σε διαφορετικά συμπεράσματα. Τα συστήματα εμβρυακής βαθμολόγησης δεν διαθέτουν τυποποίηση σε ολόκληρο τον τομέα. Η Τεχνητή Νοημοσύνη(AI) ενδέχεται να είναι σε θέση να ξεπεράσει αυτούς τους περιορισμούς.

Ο Δρ. Olivier Elemento, συγγραφέας και διευθυντής της Weill Cornell’s Englander Institute of Precision Medicine, δήλωσε: «Ήταν μια ευκαιρία για να αυτοματοποιήσουμε μια διαδικασία που ήταν χρονοβόρα και επιρρεπής σε λάθη, κάτι που δεν είχε γίνει έμπρακτα σε ανθρώπινα έμβρυα στο παρελθόν».

Η κατάταξη των εμβρύων σε κακής, σωστής και υψηλής ποιότητας πραγματοποιήθηκε συγκριτικά με το STORK και πέντε εμβρυολόγους προερχόμενοι από τρεις διαφορετικές ηπείρους. Τα αποτελέσματα του

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

του Νικολάου Γ. Κόιου Επίκουρου καθηγητή Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης

              

Με αφορμή τα μεγάλα οικολογικά προβλήματα της σύγχρονης εποχής και όντας, κατά γενική ομολογία στο κατώφλι μιας οικολογικής κρίσης, γίνεται σήμερα πολύς λόγος για τις σχέσεις του ανθρώπου με το περιβάλλον. Μας χωρίζουν κάτι λιγότερο από δεκαεπτά αιώνες από την εποχή του Μεγάλου Βασιλείου και λίγα πράγματα στο πλανήτη μας θυμίζουν πλέον το φυσικό περιβάλλον εκείνης της εποχής. Γεννιέται έτσι εύλογα το ερώτημα: τι μπορεί να μας πει κάποιος που έζησε τον 4ο αιώνα για τις σχέσεις του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον στο εικοστό πρώτο, ακόμη και αν πρόκειται για τον πανεπιστήμονα Πατέρα της Εκκλησίας τον Μέγα Βασίλειο;             Η θεώρηση του Μεγάλου Βασιλείου για την κτίση και την σχέση της με τον Θεό και τον άνθρωπο αποτυπώνεται κυρίως στις Ομιλίες του εις την εξαήμερο, οι οποίες αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα κοσμολογικά κείμενα της πατερικής γραμματείας. Θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε κάποια στοιχεία από το εν λόγω έργο του μεγάλου Ιεράρχη, τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν ως αφετηρία προβληματισμού αναφορικά με τις σχέσεις του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον.             Ο σκοπός του Μεγάλου Βασιλείου εις την Εξαήμερο εν είναι να συγγράψει φυσική ιστορία ή κοσμολογία, αλλά να οικοδομήσει πνευματικά τον λαό του Θεού, την Εκκλησία. Ο σχολιασμός ωστόσο και η ερμηνεία των Γραφών από τον Μέγα Βασίλειο αλλά και από όλους τους Πατέρες της Εκκλησίας, δεν είναι υποκειμενικές σκέψεις και αυθαίρετα κατασκευάσματα αλλά καρπός επίπονης έρευνας και βαθιάς μελέτης, η οποία βέβαια πάντοτε σφραγίζεται από τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος. Έτσι ο Μέγας Βασίλειος επιστρατεύει την τελευταία λέξη της επιστήμης της εποχής του για να εξηγήσει τα θαυμάσια της δημιουργίας.             Χρησιμοποιεί για τον σκοπό αυτό με μεγάλη άνεση το φιλοσοφικό στοχασμό και επιστημονικά στοιχεία. Ορισμένες από τις επιστημονικές του αντιλήψεις πιθανόν να θεωρηθούν ξεπερασμένες ή ακόμα και εσφαλμένες σύμφωνα με τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα. Όμως το σημαντικότερο δεν είναι τόσο η εγκυρότητα των απόψεων καθεαυτή, όσο η βούληση για έρευνα που επιδεικνύει με την χρήση των πιο σύγχρονων επιστημονικών ανακαλύψεων του καιρού του. Ανατρέχει σε γνώσεις φυσικής, αστρονομίας, ζωολογίας και βοτανολογίας με εκπληκτική άνεση.             

Υποστηρίζει ότι τα φυσικά φαινόμενα επιδέχονται μόνον επιστημονικών εξηγήσεων και Θείας Πρόνοιας(ρολόι που το κούρντισε και το άφησε να δουλεύει), παραμερίζοντας έτσι κάθε ειδωλολατρική

Όσα φέρνει η κλωνοποίηση...

Όσα φέρνει η κλωνοποίηση...

H τεχνολογία προχωρά με γοργά βήματα και οι ανησυχίες αυξάνονται ραγδαία 

Ένα τεράστιο επίτευγμα στον τομέα της γενετικής σημειώθηκε τις περασμένες μέρες. Ο λόγος για την κλωνοποίηση δύο πρωτευόντων θηλαστικών για πρώτη φορά μέσω της τεχνικής που παρήγαγε το πρόβατο Ντόλι πριν από 20 χρόνια περίπου.
Οι δύο κλώνοι γεννήθηκαν στην Κινεζική Ακαδημία Επιστημών στη Σαγκάη. Ανήκουν στο γένος των μακάκων, ακούν στα ονόματα Τζονγκ Τζονγκ και Χουά Χουά και κατασκευάστηκαν από την ανάπτυξη εμβρυϊκών κυττάρων.  Είναι μονοζυγωτικά δίδυμα και φέρουν το DNA του εμβρύου πιθήκου που παρείχαν τα αρχικά του κύτταρα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell. 
Η Ντόλι – η πρώτη κλωνοποίηση – προερχόταν από κύτταρα μαστού που είχαν παγώσει για έξι χρόνια. Μέχρι εκείνο το κατόρθωμα, πολλοί ερευνητές πίστευαν ότι επρόκειτο για κάτι ανέφικτο, επειδή απαιτούσε τη λήψη ενηλίκων κυττάρων και την επαναφορά τους στην αρχική τους κατάσταση, δηλαδή τη στιγμή που το σπέρμα γονιμοποιεί το ωάριο. Το κύτταρο θα έπρεπε τότε να αρχίσει να αναπτύσσεται στη μήτρα μιας υποκατάστατης μητέρας και να μετατρέπεται σε ένα ολόκληρο ζώο, γενετικά ταυτόσημο με εκείνο που παρείχε το αρχικό κύτταρο.
Από τη στιγμή όμως που η κλωνοποίηση αποδείχθηκε εφικτή, οι ερευνητές άρχισαν να βελτιώνουν τις μεθόδους τους και να τις δοκιμάζουν σε άλλα είδη. Στα χρόνια που ακολούθησαν τη γέννηση της Ντόλι οι ερευνητές έχουν κλωνοποιήσει 23 είδη θηλαστικών συμπεριλαμβανομένων των βοοειδών, των γατών, των ελαφιών, των σκύλων, των αλόγων, των μουλαριών, των κουνελιών και των αρουραίων, όπως αναφέρει δημοσίευμα των «New York Times».
Ωστόσο, οι νέοι κλώνοι πιθήκων ξεχωρίζουν. «Είναι το πρώτο πρωτεύον που έχει ποτέ κλωνοποιηθεί», δήλωσε ο δρ Λέναρντ Ζον, διευθυντής του προγράμματος για τα βλαστοκύτταρα στο νοσοκομείο παίδων

Ο Ιουδαϊσμός – Βίντεο

Ο Ιουδαϊσμός

Ο Ιουδαϊσμός είναι η παραδοσιακή θρησκεία των Εβραίων και έχει περίπου 15 εκατομμύρια πιστούς σε όλο τοv κόσμο, γεγονός που τον κατατάσσει ως τη δωδέκατη σε τάξη μεγέθους μονοθεϊστική θρησκεία και μία από τις αρχαιότερες θρησκευτικές παραδόσεις που τελούνται στον σύγχρονο κόσμο. Οι αξίες και η ιστορία του εβραϊκού λαού συνιστούν το μείζον θεμέλιο των άλλων Αβρααμικών θρησκειών όπως είναι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ.

Οι βασικές διδασκαλίες του Ιουδαϊσμού είναι οι εξής: Ο Θεός είναι ένας και μοναδικός  παντογνώστης, παντοδύναμος, πανάγαθος, υπερβατικός Θεός, יהוה (ΓΧΒΧ), που αποδίδεται στα ελληνικά ως Ιεχωβά ή Γιαχβέ, ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν και συνεχίζει να το κυβερνά. Ό,τι δημιούργησε ο Θεός εξάπαντος είναι πολύ καλό. Το κακό είναι μια κατάσταση, στην οποία περιέρχεται ο κόσμος από την κακή χρήση της ελευθερίας του ανθρώπου.  Όσον αφορά τώρα τη  δημιουργία του ανθρώπου, ο άνθρωπος δημιουργείται ως μια ενιαία ψυχοσωματική ενότητα. Η απόπειρα  όμως αυτοθεοποίησης του ανθρώπου είχε ως αποτέλεσμα την πτώση, τον αποχωρισμό του από τον Θεό που είναι η πηγή της ζωής, και άρα τον θάνατο. Τέλος μετά τη δημιουργία του κόσμου το κύριο έργο του Θεού συνίσταται στη σωτηρία του  κόσμου και του ανθρώπου.

Η κεντρική αυθεντία στον Ιουδαϊσμό  δεν αποδίδεται σε κάποιο άτομο αλλά μάλλον στις ιερές Γραφές

O Ντοστογιέφσκυ και η ηθική

του σεβασμιότατου Μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννη 

Ντοστογιέφσκυ και η ηθική

«Δεν μπορώ να πω πως ο Ντοστογιέφσκυ ήταν καλός η ευτυχισμένος άνθρωπος... Ήταν κακός, διεφθαρμένος και γεμάτος ζήλεια. Όλη του τη ζωή ήταν θύμα του πάθους, που θα τον είχε κάνει γελοίο και δυστυχισμένο, αν ήταν λιγότερο έξυπνος και λιγότερο κακός. Στην Ελβετία, μπροστά στα μάτια μου, φέρθηκε τόσο άσχημα στον υπηρέτη του, που ο άνθρωπος επαναστάτησε και του είπε: «μα κι εγώ είμαι άνθρωπος». Θυμάμαι πόση εντύπωση μου έκαναν αυτά τα λόγια... Ειπωμένα σε κάποιον που πάντα δίδασκε το αίσθημα της ανθρωπιάς στην υπόλοιπη ανθρωπότητα».

Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Στράχοβ, έναν άνθρωπο που γνώριζε καλά τον Ντοστογιέφσκυ (βλέπε Gerarld Abraham, Dostoyevski) στηρίζονται όμως σε μια παρεξήγηση: ο Ντοστογιέφσκυ ποτέ δεν θέλησε να διδάξει στην ανθρωπότητα την καλοσύνη και την ανθρωπιά. Ο Ντοστογιέφσκυ δεν υπήρξε ποτέ ηθικολόγος, αντίθετα, θα μπορούσαμε να ισχυρισθούμε ότι συνειδητά και συστηματικά σε όλο του το έργο δεν έκανε τίποτε άλλο από το να μάχεται την Ηθική σε βαθμό προκλητικό. Αλλά ας μη σπεύσουμε να συμπεράνουμε από αυτό ότι ο Ντοστογιέφσκυ ήταν κήρυκας του αμοραλισμού. Ο Ντοστογιέφσκυ είχε το πάθος της αλήθειας. Είχε τη δύναμη να διεισδύσει στην ανθρώπινη συμπεριφορά και να μας αποκαλύψει με τον πιο δραματικό και συγχρόνως πειστικό τρόπο ότι αυτό που η Ηθική μας παρουσιάζει σαν «ηθικό» δεν είναι ποτέ αμιγώς «καλό», και ότι ο άνθρωπος ποτέ δεν μπορεί να εξαλείψει το κακό με την Ηθική, αφού κανένας απολύτως δεν μπορεί να είναι αμιγώς καλός. Επιπλέον, σε όλο του το έργο δεν έπαυσε να διακηρύττει ότι στο που μετράει στην ανθρώπινη ύπαρξη και συμπεριφορά δεν είναι η ηθική, αλλά η ελευθερία, και πως μόνον ό,τι είναι ελεύθερο είναι αληθινά καλό. Αυτό που θέλει να πει στους ανθρώπους ο Ντοστογιέφσκυ είναι ότι η διάκριση των ανθρώπων σε «καλούς» και «κακούς» είναι βασισμένη σε ένα ψέμα και ότι ο μόνος τρόπος να νικηθεί το κακό είναι να το πάρει κανείς ελεύθερα επάνω του. Ο Ντοστογιέφσκυ δεν είναι αμοραλιστής, αφού δεν παύει να περιγράφει το κακό ως τραγικότητα και συμφορά για τον άνθρωπο. Είναι όμως αντιμοραλιστής, διότι πιστεύει βαθιά ότι η Ηθική δεν μπορεί να οδηγήσει ποτέ στη λύτρωση του ανθρώπου από το κακό.

Στην ομιλία αυτή θα προσπαθήσω, στον λίγο χρόνο που έχω στη διάθεσή μου, να αναλύσω τη θέση αυτή επικεντρώνοντας την προσοχή μας σε δύο κυρίως σημεία: α) στο πρόβλημα του καλού και του κακού και β) στο θέμα της ελευθερίας. Θα προσπαθήσω στο τέλος να κάνω μια θεολογική αποτίμηση της θέσεως του Ντοστογιέφσκυ έναντι του προβλήματος της ηθικής.

Το πρόβλημα του καλού και του κακού

Αδελφοί Καραμαζώφ

Η έννοια της Ηθικής στηρίζεται στη διάκριση μεταξύ καλού και κακού ήδη από την εποχή του Σωκράτη, που θεωρείται ιδρυτής της. «Όπως ορίζεται σε όλα τα σύγχρονα λεξικά, «η γενική μελέτη του καλού και η γενική μελέτη της ορθής πράξεως αποτελούν το κύριο έργο της ηθικής» (The Cambridge Dictionary of Philosophy, 1955, σ. 244). Χωρίς τη διάκριση καλού και κακού η έννοια της ηθικής καταρρέει.

Η διάκριση αυτή παίρνει συνήθως δύο μορφές. Η μία είναι ο χαρακτηρισμός των πράξεων ή τών αισθημάτων, κινήτρων, διαθέσεων κ.λπ. Ως καλών ή κακών. Εάν κάποιος αγαπά, έμπρακτα ή στις διαθέσεις ή προθέσεις του, πρόκειται για κάτι «καλό» -σύμφωνα με την κρατούσα ηθική πάντοτε- ενώ εάν μισεί πρόκειται για κάτι «κακό». Έτσι προκύπτουν οι γενικές αρχές της ηθικής, ανάλογα πάντοτε με τις πολιτισμικές, θρησκευτικές, φιλοσοφικές κ,λπ. Προϋποθέσεις κάθε εποχής και κάθε κοινωνίας.

Η άλλη μορφή, που παίρνει η διάκριση καλού και κακού, είναι ο χαρακτηρισμός των προσώπων ως καλών ή κακών. Στην αγγλοσαξονική ηθική των νεωτέρων χρόνων, η οποία επέδρασε και στη νοοτροπία και τον πολιτισμό και των δικών μας κοινωνιών, αυτή η μορφή διακρίσεως μεταξύ καλών και κακών ανθρώπων οδήγησε στην εμφάνιση της έννοιας του χαρακτήρος. Ο «χαρακτήρας» (character) είναι το υποκείμενο επάνω στο οποίο είναι «χαραγμένες» ορισμένες ηθικές ιδιότητες, καλές ή κακές, δηλαδή το υποκείμενο της ηθικής. Η έννοια του χαρακτήρος εφαρμόζεται ιδιαίτερα στην τέχνη, και μάλιστα στη λογοτεχνία, το μυθιστόρημα, το θέατρο κ.λπ. (λέμε, π. χ. , «οι χαρακτήρες» για τους ήρωες ενός λογοτεχνικού έργου).

Τόσο στο επίπεδο των γενικών αρχών της ηθικής όσο και σε εκείνο των χαρακτήρων, ο Ντοστογιέφσκυ αρνείται επίμονα τη διάκριση μεταξύ «καλού» και «κακού», δηλαδή αρνείται την ίδια τη βάση της ηθικής.

Στο επίπεδο των γενικών αρχών ο Ντοστογιέφσκυ θεωρεί την αγάπη ως την ύψιστη ηθική αξία: «Το