Προεμφυτευτική γενετική διάγνωση: εφαρμογές και διλήμματα video

Προεμφυτευτική γενετική διάγνωση:

εφαρμογές και διλήμματα video

Η Κατερίνα Χατζημελετίου, επίκουρη καθηγήτρια εμβρυολογίας και γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. αναλύει το ιστορικό, την τεχνική και τις εφαρμογές της προεμφυτευτικής διάγνωσης. Παρατίθενται με παραδείγματα οι λύσεις στα προβλήματα που δίδει, αλλά και τα σοβαρά ηθικά προβλήματα που δημιουργεί. Με διευκρινιστικές ερωτήσεις αποκαθίστανται χρόνιες παρανοήσεις από την παραπληροφόρηση.

Ιερά Μονή Παναγίας Καλυβιανής: Χώρος φιλοξενίας και ευσπλαχνίας

Ιερά Μονή Παναγίας Καλυβιανής

Χώρος φιλοξενίας και ευσπλαχνίας

Δίπλα στα ερείπια της Φαιστού, στο νοτιότερο άκρο εκεί που τελειώνει το Λιβυκό πέλαγος, στο μεγάλο κάμπο της Μεσσαράς, βρίσκεται η γυναικεία κοινοβιακή Μονή της Παναγίας της Καλυβιανής.

Σε ένα τόπο καταπράσινο, γεμάτο κήπους με πανέμορφα λουλούδια, με χώρους πεντακάθαρους και φιλόξενους που σφρίζουν από ζωή, δημιουργικότητα, πνευματικότητα και προσφορά προς τον άνθρωπο βρίσκεται αυτό το μοναστικό συγκρότημα.

Σε αυτό βρίσκουμε την έμπρακτη εφαρμογή και ενσαρκωμένη τη διδασκαλία του Χριστού για την αγάπη προς τον πλησίον.

Μια σειρά ολόκληρη ιερών ιδρυμάτων, με τόση κοινωνική και μορφωτική δραστηριότητα, αποτελούν ένα χώρο φιλοξενίας και ευσπλαχνίας όπου θεραπεύεται ο πόνος, βρίσκει παρέα η μοναξιά και η εγκατάλειψη, λύση τα προβλήματα και αγάπη, συμπόνια και μόρφωση τα παιδιά.

Ιστορικά

Η Μονή της Παναγίας της Καλυβιανής βρίσκεται σε υψόμετρο 80m περίπου 60km νότια από το Ηράκλειο, κοντά στις Μοίρες και στο χωριό Καλύβια. Είναι σχετικά νέα μονή η οποία χτίστηκε πάνω στα ερείπια παλιάς εκκλησίας.

Ο σημερινός ναός χτίστηκε το 1873 πάνω στα ερείπια παλαιού μοναστηριού, στο οποίο βρέθηκε εικόνα της Παναγίας την ίδια χρονιά. Στο συγκρότημα της Καλυβιανής θα δείτε τον παλιό ναό, αλλά και τον νεώτερο μεγάλο ναό που κτίστηκε το 1924 και φιλοξενεί την παλιά εικόνα. Ο νεώτερος ναός είναι τρίκλιτος με τα κλίτη αφιερωμένα στο Γενέσιο, τον Ευαγγελισμό και την Κοίμηση της Θεοτόκου (15 Αυγούστου). Επίσης στο συγκρότημα ανήκει ο ναός του οσίου Χαράλαμπου, ο οποίος ασκήτευε στη μονή, και εορτάζει στις 23 Αυγούστου.

Η Καλυβιανή αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τα άλλα μοναστήρια, καθώς προσφέρει τεράστιο κοινωνικό έργο και στεγάζει πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα. Από το 1956, ο δραστήριος μητροπολίτης Τιμόθεος Παπουτσάκης δημιούργησε μια Χριστιανική Πολιτεία με κέντρο το Μοναστήρι, κτίζοντας ορφανοτροφείο, γηροκομείο, οικοκυρική σχολή, ίδρυμα νεανίδων, δημοτικό σχολείο, νηπιαγωγείο,

Ας κρατήσουν οι χοροί - Διονύσης Σαββόπουλος

Ας κρατήσουν οι χοροί: ένας σύγχρονος ελληνικός εθνικός ύμνος από τον Διονύση Σαββόπουλο

Ανδρέας Καπανδρέου

«Ας κρατήσουν οι χοροί» είναι ο τίτλος ενός τραγουδιού που έγραψε και τραγούδησε για πρώτη φορά το 1983 ο μεγάλος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος.

Ας κρατήσουν οι χοροί

Οι στίχοι του τραγουδιού θα μπορούσαν να αποτελούν τον σύγχρονο ελληνικό εθνικό ύμνο αφού μέσα από τον ξεσηκωτικό ρυθμό του μας μιλά για μια παρέα σύγχρονων Ελλήνων συνδέοντάς την με την ελληνική ιστορία «Kι είτε με τις αρχαιότητες, είτε με ορθοδοξία, των Ελλήνων οι κοινότητες, φτιάχνουν άλλο γαλαξία».

Οι στίχοι αγγίζουν φιλοσοφίες και τα αιώνια ερωτήματα που απασχολούν τον άνθρωπο «είμαστε δεν είμαστε τίποτα δεν είμαστε βρε…», «άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει…». Αγγίζουν ακόμα και το διαχρονικό πρόβλημα επικοινωνίας του λαού με την εξουσία «Τι να φταίει η Bουλή, τι να φταιν οι εκπρόσωποι, έρημοι και απρόσωποι βρε, αν πονάει η κεφαλή, φταίει η απρόσωπη αγάπη που `χε βρει».

Η ελληνική περηφάνια πάντως γιγαντώνεται όταν ο Διονύσης αναφέρεται στον «παππού σε μέρη αυτόνομα, μέσα στην τουρκοκρατία» και κορυφώνεται, φέρνοντας μέχρι και δάκρια στα μάτια εκεί που «η Έλενα η χορεύτρια, σκύβει στη μεριά του Τάσου και με μάτια κλειστά τραγουδούν αγκαλιά Εθνική Ελλάδος γεια σου!»

Το τραγούδι, σε στίχους, μουσική και εκτέλεση από τον Διονύση Σαββόπουλο, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά με τον δίσκο «Τραπεζάκια έξω» (1983). 

Για την ιστορία, ο δίσκος «Τραπεζάκια έξω» περιλάμβανε τα ακόλουθα τραγούδια: Νέο Κύμα -- Μας Βαράνε Ντέφια – Χουλιγκάνοι -- Μυστικό Τοπίο -- Δεν Είναι Ρυθμός -- Πρωτομαγιά – Φλόγες -- Ας Κρατήσουν Οι Χοροί – Canto -- Το Χειμώνα Ετούτο – Τσάμικο.

Το τραγούδι «Ας κρατήσουν οι χοροί» συμπεριλήφθηκε αργότερα και σε άλλους δίσκους του Σαββόπουλου αλλά και συλλογικούς: («Είκοσι χρόνια δρόμος» (1983), «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι» (1987), «Ο κ. Σαββόπουλος ευχαριστεί τον κ. Χατζιδάκι και θα ρθεί οπωσδήποτε» (1988) και «Στου τραγουδιού την όχθη 8» (2004). 

ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΧΟΡΟΙ

Στίχοι

 

Ας κρατήσουν οι χοροί

και θα βρούμε αλλιώτικα

Στέλιος Βιρβιδάκης: Η ηθική της αλήθειας στον κυβερνοχώρο

Η ηθική της αλήθειας στον κυβερνοχώρο

Η ραγδαία ανάπτυξη της ψηφιακής τεχνολογίας στην εποχή μας διευκολύνει σημαντικά την ενημέρωση, την εκπαίδευση και γενικότερα την ανθρώπινη επικοινωνία. Ωστόσο, με την ευρεία επέκταση του κυβερνοχώρου φαίνεται να ανακύπτουν και ποικίλα ηθικά ζητήματα τα οποία αφορούν, μεταξύ άλλων, τη διαχείριση της πληροφόρησης, αλλά και την επίδραση των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη διαμόρφωση των ανθρώπινων σχέσεων.

Στο βίντεο αυτό αναπτύσσεται η προβληματική του ελέγχου της εγκυρότητας και της αλήθειας των πληροφοριών που διακινούνται στο διαδίκτυο χωρίς αδικαιολόγητο περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης των χρηστών του. Θα υποστηριχθεί ότι, εκτός από την ενδεχόμενη

Η κουλτούρα του τσαμπουκά και η ηθική του σεβασμού προς τον Άλλο

Η κουλτούρα του τσαμπουκά και

η ηθική του σεβασμού προς τον Άλλο

Παναγιώτα Ψυχογιού

Η  ελληνική κοινωνία ήταν ανέκαθεν διαποτισμένη από τη βία και από φαλλοκρατικές αντιλήψεις. Η βία πάντοτε αποτελούσε το βασικό συστατικό της διεκδίκησης ή της επιβολής. Λεκτική, ψυχολογική ή σωματική έκανε και κάνει αισθητή την παρουσία της παντού. Ο λόγος του bullying ανάγει κοινωνικοπολιτικές διαδικασίες σε ατομικές, σε ένα επιφανειακό επίπεδο ψυχολογίας και καθιστά αόρατες τις σχέσεις εξουσίας και τις ευρύτερες θεσμοθετημένες πρακτικές που διαπερνούν αυτές τις διαδικασίες. Αποπολιτικοποιεί και συγκαλύπτει την κοινωνικοπολιτική και πολιτισμική διάσταση της βίας. Υπάρχει μια κυκλικότητα και ταυτολογία στον λόγο του bullying, σύμφωνα με την οποία αυτό παρουσιάζεται τόσο ως η αιτία όσο και το όνομα του υπό περιγραφή φαινομένου. Η περίπτωση του Γιακουμάκη και άλλες τέτοιου είδους περιπτώσεις δεν αποτελούν  περίπτωση «bullying» που οφείλεται στην «ψυχολογία» των θυτών ή του θύματος, αλλά ένα  τελετουργικό επιβολής της ηγεμονικής αρρενωπότητας σε εκείνες που θεωρούνται υποδεέστερες εντός ενός συγκεκριμένου φαλλοκρατικού πλαισίου. Πρόκειται για ρατσιστικό ή φαλλοκρατικό νταηλίκι που επωάζεται χρόνια τώρα στην ελληνική απαίδευτη οικογένεια.

Ο λόγος του «bullying» δεν λαμβάνει υπόψη τα κοινωνικοοικονομικά συμφραζόμενα στα οποία λειτουργούν οι άνθρωποι, δηλαδή μια σειρά από άξονες, κατηγορίες σχέσεων εξουσίας που  συγκροτούν τις κυρίαρχες αντιλήψεις. Η επίκληση αυτής της κατηγορίας λειτουργεί κανονιστικά, αποκλείει και επιτρέπει να αποσιωπώνται τα ταξικά και φυλετικά προνόμια. Οι Althusser, Lacan, Levi-Strauss, Foucault, Derrida, μεταξύ άλλων, υποστήριξαν ότι δεν πρέπει να εκλαμβάνουμε την ανθρώπινη φύση και τον άνθρωπο ως πραγματικότητες, την αλήθεια των οποίων πρέπει να βρούμε, αλλά ως πολιτισμικά κατασκευασμένες έννοιες που πάντα οριοθετούνται από τις επιστημικές και κοινωνικές συνθήκες που τις κατέστησαν δυνατές.

Οι ουσιοκρατικές φιλοσοφίες χάρη στις οποίες συγκροτείται το υποκείμενο, βοηθούν ενεργά στην αναπαραγωγή ενός συστήματος που αποκλείει βίαια. Συγκεκριμένα, βοηθούν ένα άδικο και βίαιο σύστημα το οποίο με βάση ένα αυθαίρετο κριτήριο αποδίδει σε μερικές πρακτικές συμπεριφορές και λόγους το στάτους του φυσιολογικού και σε άλλες το χαρακτηρισμό αποκλίνον-παθολογικό. Καθημερινά συναντάμε

Παγκόσμια Ημέρα Βιοηθικής – World Bioethics Day

Παγκόσμια Ημέρα Βιοηθικής

Η Παγκόσμια Ημέρα Βιοηθικής θεσπίσθηκε το 2015, κατόπιν πρότασης της Έδρας Βιοηθικής της ΟΥΝΕΣΚΟ προς τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Η ημερομηνία που επιλέχθηκε είναι η 19η Οκτωβρίου.

Η Βιοηθική είναι κλάδος της Ηθικής, ο οποίος ασχολείται με τα ηθικά διλήμματα που δημιουργούνται από την αλματώδη εξέλιξη της επιστήμης, ιδίως της βιοϊατρικής, της βιοτεχνολογίας και της γενετικής. Συγκεκριμένα, εξετάζει και αναλύει ηθικά ζητήματα, όπως αυτά που αφορούν στην ευθανασία, τις αμβλώσεις, την κλωνοποίηση ανθρώπων, την τροποποίηση του γονιδιώματος, τη γενετική μηχανική κ.ά.

Ο όρος «βιοηθική» πηγάζει από τις ελληνικές λέξεις «βίος» και «ηθική», κι έχει ως σημείο εκκίνησης τον αμερικανό βιοχημικό Βαν Ρένσελερ Πότερ (1911-2001), ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της βιοηθικής. Η αναφορά της λέξης «βιοηθική» έγινε για πρώτη φορά στο βιβλίο του «Bioethics: A Bridge to the future» («Βιοηθική: Γέφυρα προς το μέλλον»), που εκδόθηκε το 1971. Ο Πότερ προσπάθησε να βρει μία έννοια που να ισορροπεί τον επιστημονικό προσανατολισμό της ιατρικής με τις ανθρώπινες αξίες.

Το Ελληνικό Κλιμάκιο, το οποίο εκπροσωπεί τη χώρα μας στην Έδρα Βιοηθικής της ΟΥΝΕΣΚΟ, ιδρύθηκε

Περιβαλλοντική ηθική και περιβαλλοντικό ήθος

Περιβαλλοντική ηθική και περιβαλλοντικό ήθος

Από Σπυρίδων Κ. Κούτρας

Ηθική και ήθος

Για την κατανόηση των όρων περιβαλλοντική ηθική και περιβαλλοντικό ήθος, είναι απαραίτητος ο ορισμός των εννοιών ηθική και ήθος και η διασαφήνιση της εννοιολογικής τους συγγένειας. Με τον όρο ηθική εννοούμε το σύστημα ηθικών αρχών και αξιών που διέπουν την κοινωνική ζωή. Οι ηθικές αξίες λειτουργούν ως θεμελιώδεις κανόνες που υπαγορεύουν τη στάση, τη συμπεριφορά και τη δράση των μελών μιας κοινωνίας. Είναι οι αξίες του σεβασμού της ζωής, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, της αγάπης. Μια συγκεκριμένη, λοιπόν, στάση ή ενέργεια του ανθρώπου είναι δεοντολογικά ορθή, ενδεδειγμένη και τελικά θεμιτή και επιτρεπτή, εφόσον συνάδει με το πνεύμα των αξιών αυτών. Γι’ αυτό και οι ηθικές αξίες είναι τα κριτήρια με τα οποία αποτιμάται η ηθική ποιότητα της συμπεριφοράς του ανθρώπου. Με τον όρο ήθος εννοούμε, τον τρόπο με τον σκέπτεται, ενεργεί, συμπεριφέρεται και γενικότερα διάγει, ζει, ένα άτομο ή μια ομάδα ανθρώπων. Με το κατά πόσο δηλαδή στον τρόπο αυτόν το άτομο εμφορείται από τις ηθικές αξίες και συμπεριφέρεται σύμφωνα με αυτές. Εφόσον αυτός ο τρόπος είναι εναρμονισμένος με τις ηθικές αξίες, μιλάμε για ηθική διαγωγή, διαφορετικά μιλάμε για αήθη ή κακοήθη διαγωγή.

Περιβαλοντική ηθική και περιβαλλοντικό ήθος

Μέχρι σχετικά πρόσφατα (δεκαετία του 1970) εννοούσαμε την ηθική διαγωγή του ανθρώπου στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους. Σήμερα, όμως, η σημασία της ηθικής διαγωγής του έχει διευρυνθεί και εννοείται και στις σχέσεις του με το φυσικό περιβάλλον. Ο λόγος είναι, κυρίως, τα προβλήματα που ανέκυψαν εξαιτίας της μέχρι τώρα αντίληψης, νοοτροπίας και στάσης του ανθρώπου απέναντι στη φύση· μιας στάσης  μικρόνοης, ιδιοτελούς και καταστροφικής. Έτσι, προέκυψαν οι όροι περιβαλλοντική ηθική και περιβαλλοντικό ήθος, για να τονιστεί η ανάγκη και να αποδοθεί η σημασία μιας νέας ηθικής αντίληψης και στάσης του ανθρώπου απέναντι στη φύση. Μιας ηθικής σεβασμού προς τη φύση και υπευθυνότητας απέναντι σε αυτή.

Στον πυρήνα της περιβαλλοντικής ηθικής και του περιβαλλοντικού ήθους βρίσκεται η νοοτροπία του ανθρώπου για τη σχέση του με τη φύση και με τα άλλα -εκτός από αυτόν- όντα που υπάρχουν σε αυτή. Η νοοτροπία αυτή καθορίζεται από την απάντηση στο καταρχήν ερώτημα που απασχόλησε φιλοσόφους και διανοητές: μπορούμε να αποδώσουμε ηθική αξία και σε φυσικά, μη ανθρώπινα, όντα ή μόνο ο άνθρωπος από όλα τα είδη έχει ηθική αξία; Οι απαντήσεις που δόθηκαν στο ερώτημα αυτό αποτέλεσαν και τη βάση των θεωριών που αναπτύχθηκαν και της επιχειρηματολογίας που προβάλλει καθεμιά.

Ανθρωποκεντρική περιβαλλοντική ηθική

Η νοοτροπία που μέχρι σήμερα επικρατεί στη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον είναι η ανθρωποκεντρική. Σύμφωνα με την ανθρωποκεντρική θεωρία ο άνθρωπος είναι το σημαντικότερο ον

Ο Κομφούκιος: Η ζωή και η σκέψη του

Ο Κομφούκιος: Η ζωή και η σκέψη του

O Κομφούκιος 孔夫子, Κονγκ Φούτζι ή Κ'ουνγκ-φου-τζου, κυρ. "Διδάσκαλος Κονγκ" (552 π.Χ. - 479 π.Χ.) υπήρξε διάσημος κινέζος διανοητής και κοινωνικός φιλόσοφος, οι διδασκαλίες και η φιλοσοφία του οποίου επηρέασαν βαθιά τη ζωή και τη σκέψη της Ανατολικής Ασίας. Υπήρξε ιδρυτής της Σχολής Ρου (Ru) της κινεζικής σκέψης. Οι διδασκαλίες του, όπως διατηρήθηκαν στα Ανάλεκτα, έθεσαν τα θεμέλια πολλών μεταγενέστερων κινέζικων απόψεων για την εκπαίδευση και την συμπεριφορά του ιδανικού άνδρα, πώς ένα τέτοιο άτομο θα πρέπει να ζει τη ζωή του και να αλληλεπιδρά με τους άλλους, και τα σχήματα της κοινωνίας και της διακυβέρνησης στα οποία θα πρέπει να συμμετέχει. Ο Fung Yu-lan, μια από τις μεγάλες αυθεντίες του 20ου αιώνα για την ιστορία της κινεζικής σκέψης, συγκρίνει την επιρροή του Κομφούκιου στην κινεζική ιστορία με εκείνη του Σωκράτη στη Δύση. Θεωρείται ηγετική μορφή του Κομφουκιανισμού.
Φιλόσοφος, πολιτικός αλλά πάνω από όλα δάσκαλος με την πλήρη σημασία της λέξης, ο Κομφούκιος (孔夫子)  πέρασε όλη του τη ζωή αναζητώντας την ηθική: εκείνο το μοντέλο ενάρετου βίου δηλαδή που θα ξεκινούσε από την οικογένεια για να γενικευτεί στην κοινωνική αλληλεπίδραση, στη βάση πάντα μιας ιδανικής για τον σκοπό αυτό εκπαίδευσης.
Ο ακρογωνιαίος λίθος της σκέψης του ήταν λοιπόν η προσωπική ηθική, η οποία αν γενικευόταν στο σύστημα διακυβέρνησης θα μπορούσε να κάνει θαύματα σε επίπεδο ανθρώπινης συνύπαρξης: οι κοινωνικές σχέσεις θα κυβερνούνταν από την ακεραιότητα, τη δικαιοσύνη και την ειλικρίνεια.
Ο διανοητής του 500 π.Χ. θα προσπαθούσε μάλιστα ο ίδιος ως δημόσιος σύμβουλος να εφαρμόσει τη διδασκαλία του στην κοινότητα, το κοινωνικο-πολιτικό σύστημα που οραματίστηκε ωστόσο δεν θα υιοθετούταν παρά αιώνες αργότερα, τον 2ο αιώνα π.Χ. από τη δυναστεία των Χαν, οι οποίοι βάσισαν πράγματι τη δομή του αχανούς βασιλείου τους στις διδαχές του Κομφούκιου, οι οποίες πλέον είχαν μετατραπεί σε σύστημα διακυβέρνησης, τον περίφημο κομφουκιανισμό, που θα γινόταν η επίσημη αυτοκρατορική φιλοσοφία της Κίνας στα χρόνια που θα ακολουθούσαν.
Κι όλα αυτά ξεκίνησαν από έναν άνθρωπο που βάλθηκε να βρει ποιος ήταν ο ιδανικός τρόπος ενάρετης ζωής, καταλήγοντας τελικά σε μια φράση που θα αποκαλέσει «Χρυσό Κανόνα» και θα αποτελέσει τη βάση όλης του της κοσμοθεώρησης: «Μην κάνεις στους άλλους ότι δεν θες να κάνουν οι άλλοι σε σένα»...

Πρώτα χρόνια

 

Ο Κομφούκιος: Η ζωή και η σκέψη του

Ο Κομφούκιος, γνωστός επίσης με το ιδιαίτερα τιμητικό Κονγκ Φούτζι ή Κ'ουνγκ Φου-Τζου, γεννιέται στις 27 Αυγούστου του 551 π.Χ. σε επαρχία της Βορειοανατολικής Κίνας. Για τα παιδικά του χρόνια δεν είναι και πολλά γνωστά, καθώς οι ιστορικές πηγές που τον αφορούν και οι απόπειρες για τη βιογραφία του είναι κατά πολύ μεταγενέστερες, μη διαχωρίζοντας συχνά τη μυθιστορία από τα πραγματικά γεγονότα. Οι σύγχρονοι ιστορικοί έχουν θέσει μάλιστα εν αμφιβόλω πολλά από τα παραδεδομένα μέχρι σήμερα βιογραφικά στοιχεία του, οπότε η ιστορία της ζωής του παρατίθεται με κάθε επιφύλαξη.
Σύμφωνα πάντως με τον ιστορικό Σου-Μα Σι'εν (στο μνημειώδες έργο του «Αρχεία του Μεγάλου Ιστορικού»), ο Κομφούκιος φαίνεται να γεννιέται σε ηγεμονική οικογένεια της πάλαι ποτέ Δυναστείας των Ζου, ενώ άλλες πηγές τον θέλουν να αποτελεί μέλος αγροτικής φαμίλιας χτυπημένης από τη φτώχεια. Όπως κι αν έχει, ένα είναι σίγουρο: τα χρόνια που γεννιέται ο Κομφούκιος είναι ιδιαίτερα ταραγμένα, με τα πολυάριθμα κρατίδια της χώρας -μετά την πτώση του βασιλείου των Ζου- να έχουν παραδοθεί σε εμφύλιες συγκρούσεις και βαρβαρικές επιδρομές.
Ο Κομφούκιος φέρεται να χάνει τον πατέρα του ήδη από τρυφερή ηλικία, με την ανέχεια και την εξαθλίωση να τον πλήττουν πλέον με μεγαλύτερη σφοδρότητα. Για την εκπαίδευσή του επίσης δεν είναι και πολλά γνωστά (ή τεκμηριωμένα), με τον λαϊκό θρύλο να τον θέλει ωστόσο να λαμβάνει την παραδοσιακή μαθητεία στη λαϊκή κινεζική θρησκεία: το πλήρες τελετουργικό και μουσικά μαθήματα. Πριν κλείσει μάλιστα τα 19 του χρόνια ήταν ήδη παντρεμένος, ενώ λίγο αργότερα θα αποκτήσει έναν γιο και δύο κόρες.
Ήταν αναμφίβολα μια εποχή ανθρωπιστικής και ιδεολογικής κρίσης: κατά τη διάρκεια του 6ου αιώνα π.Χ., οι ανταγωνιστικές κινεζικές επαρχίες υπονόμευαν πλέον ανοιχτά τη συρρικνωμένη εξουσία των Ζου, που κυβέρνησαν τη χώρα για περισσότερα από 500 χρόνια. Οι παραδοσιακές κινεζικές πειθαρχίες και οι πατροπαράδοτες αξίες είχαν αρχίσει έτσι να φθίνουν, με ένα κλίμα διάχυτης παρακμής να μαστίζει τη χώρα...

Φιλοσοφία και διδαχές

 
Μέσα στο πλαίσιο αυτό της ηθικής κατάπτωσης, ο Κομφούκιος αναγνώρισε μια νέα ευκαιρία: διείδε την υποχρέωση να ενισχύσει τις κοινωνικές αξίες της παράδοσης και της συμπόνοιας. Η κοινωνική του

Οι πρακτικές της ευγονικής στις ΗΠΑ και τη Ναζιστική Γερμανία

Οι πρακτικές της ευγονικής

στις ΗΠΑ και τη Ναζιστική Γερμανία

Tην «ευγονική» ως επιστημονικό όρο συνέλαβε το 1883 ο Sir Francis Galton, ετεροθαλής εξάδελφος του Δαρβίνου, και την παρουσίασε δημοσίως ως τη «μελέτη των κοινωνικά ελέγξιµων παραγόντων που µπορούν να βελτιώσουν ή να µειώσουν τα φυλετικά προσόντα των µελλοντικών γενεών, τόσο σωµατικά όσο και νοητικά».

Αντικείμενο αφενός της θετικής ευγονικής ήταν η «βελτίωση» των χαρακτηριστικών ενός οργανισμού ή ενός είδους μέσω της επιλεκτικής διασταύρωσης, αφετέρου δε η αρνητική ευγονική αποσκοπούσε στη συστηματική εξάλειψη των αποκαλούμενων ανεπιθύμητων γενετικών χαρακτηριστικών.

Βέβαια, o όρος «ευγονική» έχει χρησιµοποιηθεί µε ποικίλες σηµασίες. Έχει συλληφθεί ως ιδανικό, ως δόγµα, ως επιστήµη αλλά και ως κοινωνικό κίνηµα. Η ευγονική στόχευσε στη δηµιουργία καλύτερων απογόνων και στη βελτίωση της γενετικής δεξαµενής της ανθρωπότητας.

Οι ΗΠΑ πρωτοπορούν στην ευγονική

 

Οι πρώτες πρακτικές εφαρμογής της ευγονικής ανιχνεύονται ήδη από τη δεκαετία του 1890 και κορυφώνονται μέχρι το 1930 στις ΗΠΑ, ενώ από το 1933 με την άνοδο του Χίτλερ στη Γερμανία, η ευγονική έμελλε να επηρεάσει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων μέχρι το 1945.

Τα κινήµατα της ευγονικής έχαιραν της αποδοχής αλλά και του ενθουσιασµού µεγάλου µέρους επιστηµόνων οι οποίοι δραστηριοποιούνταν στο χώρο της γενετικής. Αποτέλεσαν κίνητρο για έρευνα, και στις Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής χρηµατοδοτήθηκαν από µεγάλες και πλούσιες οικογένειες, όπως οι Rockfellers.

Η έρευνα του Galton για την ευγονική

 

Η έρευνά του έδειξε ότι κάποιες οικογένειες είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να αφήσουν προικισµένους απογόνους από άλλες, γι’ αυτό και ο ίδιος πίστευε πως για να βελτιωθεί η διανοητική κατάσταση µιας κοινωνίας, η πολιτεία θα έπρεπε: α) να επιβάλει στα µέλη της κοινωνικής και πνευµατικής ελίτ να παντρεύονται νωρίς και να κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά και β) να λάβει µέτρα για τον περιορισµό των γεννήσεων στα κατώτερα κοινωνικά στρώµατα, µε στόχο να αποφευχθεί η αναπαραγωγή ατόµων που υστερούν διανοητικά.

Με λίγα λόγια, θεωρούσε ότι ο έλεγχος των γεννήσεων δεν ήταν απλά εφικτό αλλά και απόλυτα επιθυµητό. Πρότεινε, ακόµα, τη στείρωση των ηλιθίων, των εγκληµατιών και των φτωχών που δεν µπορούσαν να ικανοποιήσουν τις επιτακτικές τους ανάγκες από µόνοι τους. Η πρόθεσή του ήταν να αναδείξει την ευγονική όσο το δυνατόν περισσότερο, καθώς πίστευε πως θα αποτελούσε τη θρησκεία του µέλλοντος. Έτσι, ίδρυσε το 1907 στο Λονδίνο το «Εργαστήριο Εθνικής Ευγονικής» µε στόχο τη µελέτη της σχέσης κληρονοµικότητας και κοινωνικού περιβάλλοντος, και το 1908 την «Εταιρία Ευγονικής Εκπαίδευσης».

Στην Αγγλία, αλλά και στις Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής, η δουλειά του Galton έγινε ιδιαίτερα δηµοφιλής και συνεχίστηκε από τον συνεργάτη του Karl Pearson (1857–1936). Η ευγονική εκτός από ένα ερευνητικό πρόγραµµα έλαβε τις διαστάσεις ενός δηµοφιλούς κινήµατος. Επιστηµονικές οµάδες ερευνούσαν τα γενεαλογικά δέντρα και διασταύρωναν πληροφορίες, ενώ µαθήµατα ευγονικής εντάσσονταν στα εκπαιδευτικά προγράµµατα πολλών πανεπιστηµίων.

Με λίγα λόγια, το συµπέρασµα του Galton αλλά και του Pearson, ήταν το εξής: για να είναι λαµπρό το µέλλον της ανθρωπότητας, θα πρέπει κάποιες συγκεκριµένες τάξεις και φυλές ανθρώπων να µην έρχονται σε επαφή και να µην αναπαράγονται µε το «κατώτερο απόθεµα» ανθρώπων.

Στις Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής, ειδικότερα, οι ευγονιστές υποστήριξαν τον περιορισµό της µετανάστευσης, ισχυριζόµενοι πως οι µετανάστες που έφταναν στις ακτές της στις αρχές του 20ου αιώνα από την νοτιοανατολική Ευρώπη ήταν υποδεέστεροι σε σύγκριση µε το «αµερικανικό απόθεµα» σε ό,τι αφορά την ευφυΐα αλλά και άλλες αρετές.

Εξαναγκαστικά μέσα στις επιταγές της ευγονικής και στην Ευρώπη

 

Ενεργώντας, µάλιστα, σύµφωνα µε τις επιταγές της θετικής ευγονικής, πολλοί στοχαστές δεν

Τα παιδιά μέσα στη χριστιανική οικογένεια

Τα παιδιά μέσα στον Χριστιανισμό

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ως πρότυπο της συζυγικής αγάπης, αναφέρει τη σχέση του Χριστού προς την Εκκλησία. Σκοπό του γάμου αναφέρει τη θέωση των συζύγων. Την παιδοποιΐα συνδυάζει με την καλλιτεκνία. Τον γάμο θεωρεί λιμάνι, σχολείο, στίβο, παλαίστρα και μεγάλο μυστήριο. Εγκωμιάζει την τεκνογονία και δίνει μεγάλη σημασία στην καλή ανατροφή των παιδιών.

Στο πνεύμα του θείου και ιερού Χρυσοστόμου μιλούν και σύγχρονοι Αγιορείτες Γέροντες: Παΐσιος Αγιορείτης, Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης ως και Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης.

Ο Γέροντας Παΐσιος μίλησε, έγραψε και προσευχήθηκε για τη σύγχρονη ελληνική οικογένεια και βοήθησε έτσι πολύ στη λύση διαφόρων προβλημάτων. Ο αγιασμός, συχνά λέει, είναι ο κύριος σκοπός όλης της οικογένειας. Οι γονείς πολύ βοηθούν τα παιδιά τους με το παράδειγμά τους. Η σιωπηλή παραίνεση των γονέων και ιδιαίτερα της αγαθής μητέρας έχει μεγάλη απήχηση στις ψυχές των παιδιών. Οι διαφορές των συζύγων είναι προς αλληλοσυμπλήρωση και αλληλοβοήθεια και όχι για συνεχείς διαπληκτισμούς, που πολύ κουράζουν τα παιδιά. Με τη φιλάρετη ζωή έρχεται η αλληλοκατανόηση και ο αλληλοσεβασμός, που επηρεάζει τα παιδιά και τα μαθαίνει να αγωνίζονται, να ταπεινώνονται, να θυσιάζονται, να αγαπούν. Την Εκκλησία θα πρέπει να ακολουθούν αβίαστα, με το άγιο φιλότιμο, με πόθο και λαχτάρα. Η ευλάβεια, η ευσέβεια και μεγαλοκαρδία των γονέων αποτυπώνονται στις καρδιές των παιδιών. Όλα αυτά είναι πολύτιμη περιουσία, που αξίζει να τους κληρονομήσουν. Η καλή ατμόσφαιρα στο σπίτι κάνει τα παιδιά να μείνουν σε αυτό. Δεν θα συγκρατηθούν τα παιδιά με την αυστηρή πειθαρχία αλλά με την καλωσύνη, την υπομονή και τη θυσιαστικότητα.

Συνεχίζοντας ο Γέροντας Πορφύριος έλεγε πως, αν οι γονείς είναι μπερδεμένοι, θα είναι μπερδεμένα και τα παιδιά. Η αγωγή, έλεγε, αρχίζει από την περίοδο της κυήσεως. Ο αυταρχισμός στην οικογένεια δημιουργεί υποκρισίες, τιμωρίες και ενοχές. Τα παιδιά θέλουν πιο πολύ τους γονείς κοντά τους, να μιλούν και να παίζουν μαζί τους, παρά τα όποια πλούσια δώρα τους. Τα παιδιά δεν μας ανήκουν εξουσιαστικά, αλλά είναι του Θεού. Δεν τους επιβαλλόμαστε δυναστικά, αλλά τα εμπνέουμε να βρούνε την κλήση τους. Δεν βοηθούν τόσο οι συνεχείς απειλές και αυστηρές απαγορεύσεις όσο το βιωμένο παράδειγμα. Μία παιδαγωγική σιωπής, προσευχής, υπομονής, ανοχής θα μπορούσε να φέρει πολύ καλύτερα αποτελέσματα.

Ο Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης μιλούσε συχνά στους γονείς για τη μεγάλη κατανόηση που έπρεπε να έχουν όχι μόνο στις σωματικές αλλά και στις ψυχολογικές ανάγκες των παιδιών. Ιδιαίτερα η

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ

Ερμηνεία: Άλκηστις Πρωτοψάλτη

Συνθέτης: Θεοδωράκης Μίκης
Στιχουργός: Λειβαδίτης Τάσος
Έτος πρώτης Κυκλοφορίας: 1978

Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.

Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.

Η τεχνητή μήτρα θα φέρει το τέλος των εκτρώσεων; (video)

 

Ένα σύστημα εξωτερικής τεχνητής μήτρας, που υποστηρίζει υπερβολικά πρόωρα βρέφη ηλικίας μεταξύ 23 και 26 εβδομάδων, δημιούργησαν επιστήμονες στις ΗΠΑ.  

 

Η τεχνητή μήτρα θα φέρει

το τέλος των εκτρώσεων;

Κάποιες γυναίκες αισθάνονται ότι είναι δικαίωμά τους να σταματήσουν μία κύηση. Όμως αυτό θα σήμαινε και θάνατο του εμβρύου. Μπορεί η επιστήμη και η τεχνολογία να διαχωρίσουν αυτές τις περιπτώσεις; 

«Αρκετά σύντομα» απαντούν οι ειδικοί που κάνουν έρευνα στο συγκεκριμένο τομέα. Μία γυναίκα στο μέλλον θα μπορεί απλώς να το εναποθέσει σε μία τεχνητή μήτρα το έμβρυό της, όπου και θα «εκκολάπτεται», μέχρι να ολοκληρωθούν οι εβδομάδες που μπορεί πλέον να αναπνέει και να τρέφεται μόνο του, δηλαδή να γεννηθεί. 

Αυτή θα είναι κυριολεκτικά μία εξωσωματική εμπειρία για τα έμβρυα και η τεχνολογία έχει ήδη αποδείξει ότι μπορεί να καταρρίψει ακόμη ένα «θαύμα», αυτό της γέννησης.

 Έρχονται τα παιδιά της… σακούλας

Δοκιμές που έχουν γίνει ήδη σε πρόβατα, έχουν καταδείξει ότι τα έμβρυα αναπτύσσονται κανονικά, όταν σε ειδικό περιβάλλον που δημιουργείται μέσα σε ένα πλαστικό ασκό, υπάρχουν οι κατάλληλες θρεπτικές ουσίες για το έμβρυο. Η διαδικασία ονομάστηκε εκτογένεση. 

Οι ανθρώπινες τεχνητές μήτρες βρίσκονται ακόμη μακριά στο μέλλον, αλλά όχι και πάρα πολύ, αναφέρει σε άρθρο του στους New York Times ο διανθρωπιστής Ζόλταν Ισταβαν, και μέχρι να λειτουργήσουν οι τεχνητές μήτρες υπάρχουν ακόμη πολλά ηθικά ζητήματα προς επίλυση. 

Προς το παρόν, η τεχνολογία έχει αναπτυχθεί τόσο, ώστε να δημιουργεί νέα ερωτηματικά στη δημόσια αντιπαράθεση για τις αμβλώσεις. 

Σε τεύχος του 2017 της επιστημονικής επιθεώρηση Bioethics (Βιοηθική), φιλόσοφοι και επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι μία γυναίκα έχει δικαίωμα να αφαιρέσει ένα έμβρυο από το σώμα της, όχι όμως να του αφαιρέσει τη ζωή. Τι μπορεί να γίνει για αυτό; Η μόνη απάντηση είναι η εκτογένεση. Βέβαια, η συνθετικές μήτρες είναι κάτι πολύ πιο πρακτικό και χρήσιμο πέρα από τις συζήτηση που γίνεται για τις αμβλώσεις.

 Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ο πρόωρος τοκετός είναι η νούμερο ένα

Η Ηθική Φιλοσοφία του Δημοκρίτου (Μαθήματα Φιλοσοφίας)

Η  Ηθική Φιλοσοφία του Δημοκρίτου

Στο βίντεο της παρούσας ανάρτησης έχετε τη δυνατότητα να παρακολουθήσετε ένα εισαγωγικό μάθημα για  την ηθική φιλοσοφία του Δημόκριτο. Το υπό παρουσίαση μάθημα είναι από την «Ελληνική Αγωγή».

Κατά την αρχαϊκή περίοδο (8ο-6ο αι. π.Χ), οι Ίωνες φιλόσοφοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν την αρχή και την ουσία του κόσμου. Τον 5ο αι. π.Χ. διατυπώθηκαν και άλλες θεωρίες πάνω στα θέματα αυτά. Αξιοσημείωτη είναι η ατομική θεωρία, σύμφωνα με την οποία η ύλη αποτελείται από πολύ μικρά σωματίδια, τα άτομα (ἀ στερ. + τέμνω: αυτά που δεν τέμνονται, δεν κόβονται, δεν μπορούν να διαιρεθούν άλλο), και από κενό. Εισηγητής αυτής της θεωρίας ήταν ο Λεύκιππος από τα Άβδηρα της Θράκης.

Εκείνος, όμως, που την ανέπτυξε περαιτέρω ήταν ο μαθητής του και συμπατριώτης του Δημόκριτος. Ωστόσο, ο Δημόκριτος δεν έγραψε μόνο έργα οντολογίας αλλά και ηθικής. Το ηθικό του ιδεώδες συνίσταται στην προστασία των ατόμων της ψυχής από βίαιες αναστατώσεις. Η ψυχική γαλήνη

Νανοτεχνολογία και βιομιμητική. Τι σχέση έχουν με την πίστη;

Νανοτεχνολογία και βιομιμητική.

Τι σχέση έχουν με την πίστη;

Ο Ευάγγελος Γογγολίδης, Χημικός Μηχανικός ΜΙΤ, Διευθυντής Ερευνών, Ινστιτούτο Νανοεπιστήμης και Νανοτεχνολογίας ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», στην ομιλία του με θέμα «Μικροτεχνολογία, νανοεπιστήμη και νανο(βιο)τεχνολογία στην ζωή μας: Σπουδή του μικρού και μίμηση της φύσης» κατά την εκδήλωση «Ο διάλογος πίστης και επιστήμης με επίκεντρο τον άνθρωπο» που διοργάνωσε το Ίδρυμα Νεότητας και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με αφορμή την εορτή των Τριών Ιεραρχών, στις 28 Ιανουαρίου 2017, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής.

Ομιλία του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη στο Ίδρυμα Ευγενίδου

«Ένας εξωτικός παπαγάλος κάπου σε μια παραλία μπροστά από μια καφετέρια…» και η τεχνητή νοημοσύνη, ομιλία του Κ. Δασκαλάκη στο Ίδρυμα Ευγενίδου.

1ον  Μέρος 

2ον  Μέρος

Το κάπνισμα: Ένα αντικαπνιστικό τραγούδι

Το κάπνισμα:  Ένα αντικαπνιστικό τραγούδι

Μουσική : Αλέξανδρος Ιακώβου - Γιώργος Α. Μιχαήλ
Στίχοι : Αλέξανδρος Ιακώβου - Γιώργος Α. Μιχαήλ
Από τον δίσκο ''Κάτι καινούριο απ' τα παλιά...'' Οκτώβριος 2011

Στίχοι

Tο κάπνισμα το άρχισα μικρός
πίστευα πως μάγκα θα με έκανε ο καπνός
μα τώρα που μεγάλωσα
είδα πως ήταν σφάλμα
να το ελαττώσω προσπαθώ

μα δύσκολο είναι πράγμα

Δεν μπορώ πλέον να τρέξω
ούτε ποδόσφαιρο με τα παιδιά
όπως παλιά να παίξω
στον πάγκο μόνος κάθομαι
παίρνω από τον ήλιο χρώμα
και το τσιγάρο μου πριν σβήσει
ανάβω ένα ακόμα

Το τσιγάρο στη ζωή μου μού 'κανε κακό
μα όσο και να θέλω
να το κόψω δεν μπορώ
κι αν εσύ που με ακούς
σκέφτεσαι να τ' αρχίσεις
να ξέρεις σαν κι εμένα
κάποτε θα καταντήσεις

Η Εφαρμογή της Θεωρίας του Kohlberg περί Ηθικής Σκέψης στην Εκπαίδευση

Η Εφαρμογή της Θεωρίας του Kohlberg

 περί Ηθικής Σκέψης στην Εκπαίδευση

Από τους: Κωσταντίνα Αντωνιάδου, Γλυκερία Καλαμάτα,Γεωργία Καλτσίδου, Νικολέτα Μπάραλη, Μύρια Τρύφωνος,
Δημήτρη Χιώνη, Στρατιωτικό Ψυχολόγο

Οι συζητήσεις ηθικών διλημμάτων δεν είναι πανάκεια που θα γιατρέψει τα ελλείμματα της εκπαίδευσης. Ουσιαστικά αποτελούν την ελάχιστη συνεισφορά στη βελτίωση της διδακτέας ύλης και των παιδαγωγικών τεχνικών που έχουν παγιωθεί στην έρευνα της ηθικο-γνωστικής ανάπτυξης και έχουν βασιστεί σε φιλοσοφικές πεποιθήσεις. Μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στην εκπαίδευση μόνο αν οι διδάσκοντες τα δουν από τη πλευρά της εξελικτικής προσέγγισης στην ύλη η οποία υπονοεί θεμελιώδη αναθεώρηση της φύσεως και του σκοπού της εκπαίδευσης στη δημοκρατία (Fenton, στο Gomberg et al., 1980).

Ο Kohlberg δημιούργησε τα ηθικά διλήμματα για να μπορέσει να εξετάσει την ηθική κρίση πάνω σε θέματα δικαιοσύνης. Συνήθιζε να περιμένει έξω από καταστήματα που σύχναζαν νέοι και όταν έβγαιναν τους προσέλκυε και τους έθετε τα διλήμματα. Το διάσημο δίλημμα του «Φαρμάκου» και άλλα οκτώ διλήμματα τα οποία συνέθεσαν στο τέλος το τεστ “Moral Judgment Interview” (MJI),  δημιουργήθηκαν με σκοπό τη διερεύνηση της ανάπτυξης της ηθικής κρίσης των ατόμων, στα πλαίσια της διατριβής του Kohlberg με θέμα «Η Ανάπτυξη των Τρόπων Σκέψης και των Επιλογών στις Ηλικίες 10 έως 16».

Ο Kohlberg χρησιμοποίησε τα ευρήματα από τη χρήση του ερωτηματολογίου για την ηθική κρίση για να απορρίψει τον παραδοσιακό χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Αυτή η προσέγγιση βασίζεται στην ιδέα ότι οι αρετές είναι η βάση για την ηθική συμπεριφορά (Power, Higgins &

«Ο έξυπνος κόσμος έρχεται»: Αυτά είναι τα 10 τεχνολογικά trends του 2025

«Ο έξυπνος κόσμος έρχεται»...

Χρήστος Κοτσακάς Δημοσιογράφος - Senior Editor, epixeiro.gr

 

​Οι τεχνολογικές προβλέψεις έχουν πάντα το δικό τους ενδιαφέρον. Μπορεί πολλές από αυτές να πέφτουν έξω και να προβλέπουν πράγματα τα οποία δεν έχουν ακόμη «ωριμάσει» για να γίνουν πραγματικότητα (ή να βλέπουν ένα φουτουριστικό μέλλον που δεν θα έρθει ποτέ), έχει όμως τη δική του σημασία το όραμα ενός τεχνολογικού κολοσσού για το - όχι και τόσο μακρινό - μέλλον. Και, πιο συγκεκριμένα, για το 2025.

Σύμφωνα με το white paper που έδωσε στη δημοσιότητα [pdf], πριν από μερικές ημέρες, ο κινεζικός τεχνολογικός κολοσσός Huawei - ο οποίος αντιμετωπίζει τα δικά του θέματα στο σήμερα - «ο ευφυής κόσμος καταφθάνει», με την εταιρεία να τονίζει πως «η σύντηξη των 5G, AI, IoT και άλλων αναδυόμενων τεχνολογιών υπόσχεται νέες δυνατότητες, ευκαιρίες και εμπειρίες για όλους, παντού».

Μια νέα εποχή η οποία, σύμφωνα πάντα με την ίδια, θα περιστραφεί γύρω από τα ακόλουθα δέκα trends:

Ζώντας με τα ρομπότ

Η Huawei προβλέπει πως ο ρυθμός υιοθέτησης έξυπνων οικιακών ρομπότ θα φτάσει στο 14%. «Όλο και περισσότερα έξυπνα, εξελιγμένα και ευπροσάρμοστα ρομπότ» θα είναι έτοιμα να βοηθήσουν στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων μέσα και έξω από το σπίτι. Παραδείγματα τομέων στα οποία αναμένεται η επίδραση τους είναι εκείνος της περίθαλψης, της συντροφιάς, των «ρομπότ - μπάτλερ» καθώς και των βιονικών bots. 

Υπερόραση

 

Το ποσοστό των εταιρειών που κάνουν χρήση τεχνολογιών επαυξημένης και εικονικής πραγματικότητας αναμένεται πως θα φτάσει στο 10% το 2025, τη στιγμή που οι άνθρωποι που θα κάνουν χρήση αυτών θα φτάσουν τα 337 εκατομμύρια. «Δείτε τα πράγματα όπως ποτέ δεν τα έχετε δει στην εργασία και στο παιχνίδι - ο συνδυασμός τεχνολογιών AI, VR / AR, 5G και UHD θα ανοίξει νέα προοπτικές για τους ανθρώπους, τις επιχειρήσεις και τον πολιτισμό» τονίζει η Huawei.

Έξυπνοι βοηθοί

 

Αλλαγές αναμένονται και στο πεδίο της εύρεσης πληροφοριών, με τον ρυθμό υιοθέτησης έξυπνων προσωπικών βοηθών να αναμένεται πως θα φτάσει το 90%. «Αναζητήστε και θα βρείτε. Η εμπειρία αναζήτησης στο μέλλον θα είναι έξυπνη, ομαλή και χωρίς κουμπιά - οι πληροφορίες θα σας βρίσκουν, καθώς οι οικιακές συσκευές, τα αυτοκίνητα κ.α. θα αρχίσουν να σας μιλούν και να προβλέπουν τις ανάγκες σας».

Έξυπνοι δρόμοι

 

Η τεχνολογία C-V2X (Cellular Vehicle-to-Everything) θα βρίσκεται εγκατεστημένη στο 15% όλων των οχημάτων. «Τα αυτόνομα οχήματα και η υποδομή των συνδεδεμένων δικτύων θα φέρουν τις έξυπνες διαδρομές. Πείτε αντίο στην οδική συμφόρηση και καλωσορίστε μια ταχύτερη, ασφαλέστερη και ομαλότερη ταξιδιωτική εμπειρία, βασισμένη στα δυναμικά δίκτυα».

Δουλεύοντας με ρομπότ

 

Η Huawei δίνει μεγάλη σημασία στα ρομπότ, τα οποία αναμένεται πως θα φέρουν αλλαγές και στον τομέα

Στο τραπέζι η μέθοδος triage: ο θάνατός σου, η ζωή μου

Στο τραπέζι η μέθοδος triage

Μαρία Δήμα, Γιώτα Τέσση

Αντιμέτωποι με ηθικά διλήμματα είναι οι γιατροί σε χώρες όπου τα ελλειμματικά συστήματα υγείας δεν άντεξαν να σηκώσουν το βάρος της πανδημίας του κορονοϊού. Οι έκτακτες καταστάσεις σε συνδυασμό με τους περιορισμένους πόρους σε ανθρώπινο δυναμικό και υγειονομικό υλικό απαιτούν οδυνηρές αποφάσεις για το ποιοι ασθενείς θα αφεθούν να πεθάνουν και ποιοι θα έχουν την ευκαιρία να νοσηλευτούν σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

Η πανδημία του Covid-19 έθεσε σε δοκιμασία τα συστήματα υγείας των χωρών όλου του πλανήτη και αποκάλυψε αδυναμίες, κενά και ελλείψεις ακόμα και στις πλέον αναπτυγμένες χώρες.

Η υψηλή μολυσματικότητα του ιού σε συνδυασμό με τους περιορισμένους πόρους σε ανθρώπινο δυναμικό και υγειονομικό υλικό, την έλλειψη προσωπικού προστατευτικού εξοπλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, την υποχρηματοδότηση και την υποβάθμιση των δημόσιων νοσοκομείων, τη λεηλασία των εθνικών συστημάτων υγείας δημιούργησαν μια πρωτόγνωρη συνθήκη στις περισσότερο πληγείσες περιοχές, όπου η μαζική προσέλευση βαρέως πασχόντων ασθενών αποδείχτηκε μη διαχειρίσιμη.

Γιατροί και νοσηλευτές ρίχτηκαν σε μια άνιση μάχη που ξύπνησε μνήμες από εμπόλεμες περιοχές, όταν γινόταν ταξινόμηση των τραυματιών ανάλογα με τη βαρύτητα του τραύματος και στη συνέχεια επιλογή για το ποιος θα αφεθεί να πεθάνει, δίνοντας προτεραιότητα σε κάποιον που είχε περισσότερες πιθανότητες να ζήσει.

Έτσι και τώρα το υγειονομικό προσωπικό πρώτης γραμμής κλήθηκε να λάβει οδυνηρές αποφάσεις πριν εφαρμόσει τη διαδικασία «triage» ενός αναδυόμενου επιστημονικού κλάδου: της Ιατρικής των Καταστροφών.

Στο τραπέζι η μέθοδος triage

Η Ιατρική των Καταστροφών ειδικεύεται στην αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών με πολυάριθμα θύματα (πόλεμοι, πλημμύρες, πυρκαγιές, πανδημίες, ακόμα και τρομοκρατικές επιθέσεις) και όσο πιο απροετοίμαστο και αδύναμο είναι ένα εθνικό σύστημα υγείας, τόσο μεγαλύτερες είναι οι συνέπειες μιας καταστροφής που αφορά τον υγειονομικό τομέα καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα παροχής επαρκούς και ποιοτικής περίθαλψης για όλους.

Έτσι η μέθοδος «triage», η οποία προέρχεται από το ιατρικό πρωτόκολλο που ακολουθούνταν σε περιόδους πολέμου και σημαίνει τη «διαλογή» ασθενών με βασικό στόχο την επιβίωση όσων το δυνατόν περισσότερων, αποτελεί μονόδρομο. Συνιστά όμως και μια θλιβερή ομολογία συστημικής απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής.

Στη διεθνή βιβλιογραφία έχει αποτυπωθεί ο έντονος προβληματισμός των επιστημόνων σχετικά με τα κριτήρια επιλογής των ασθενών που χρήζουν άμεσης βοήθειας. Η ηλικία του θύματος αποτελεί ένα από τα πρώτα κριτήρια που φαίνεται ότι λαμβάνει υπόψη η ιατρική κοινότητα, όπως έγινε στην Ιταλία, την πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που