Ο Ανάπηρος - Σπύρος Ζαγοραίος (Τραγούδι και βιογραφικά στοιχεία)

Ερμηνευτής του τραγουδιού: «ο Ανάπηρος»,[1]  είναι ο σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής Σπύρος Ζαγοραίος. Θέμα του τραγουδιού είναι  ο ρατσισμός που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία. Ο ίδιος ο ερμηνευτής του τραγουδιού   ήταν ανάπηρος, επειδή κατά  τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έχασε το ένα του χέρι καθώς περιεργαζόταν μία χειροβομβίδα. Προς  το τέλος της ζωής του, ο Σπύρος Ζαγοραίος θα εκμυστηρευτεί σε μια συνέντευξή του τις δυσκολίες  και τον ρατσισμό που αντιμετώπισε εξαιτίας αυτού του προβλήματος. Επί λέξη θα πει στον δημοσιογράφο Νίκο Νικόλιζα:

 «Ένιωσα στο πετσί μου τον ρατσισμό από συναδέλφους μου λόγω του κομμένου χεριού μου. Πολλοί έλεγαν "τον κουλό θα πάρουμε;" Εγώ απτόητος έκανα τη δουλειά μου σαν να μην τους άκουγα. Η καρδιά μου όμως πονούσε».[2] 

Στίχοι τραγουδιού:[3]   Δημήτρης Γκούτης
Μουσική - Ερμηνεία:   Σπύρος Ζαγοραίος 

Μεγάλη αμαρτία μεγάλη αδικία
που μ’ απαρνιέσαι και με πετάς

Μήπως δεν το ήξερες πως ήμουνα ανάπηρος
γιατί λοιπόν μ’ αφήνεις γιατί δε μ’ αγαπάς

Να μη σε συνοριστεί ο θεός
γι αυτή την πράξη σου
είμαι ανάπηρος κι έχω ανάγκη
απ’ την αγάπη σου

Λεφτά δε σου γυρεύω ψωμί δε ζητιανεύω
ούτε συμπόνια δε σου ζητώ
θέλω την αγάπη σου γιατί μου δίνει δύναμη
κοντά μου όταν είσαι τον πόνο μου ξεχνώ

Να μη σε συνοριστεί ο θεός
γι αυτή την πράξη σου
είμαι ανάπηρος κι έχω ανάγκη
απ’ την αγάπη σου

Σπύρος Ζαγοραίος

Βιογραφικά στοιχεία του Σπύρου Ζαγοραίου[4]

 

Ο Σπύρος Ζαγοραίος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Ιουνίου 1928 και μεγάλωσε στον Άγιο Αρτέμιο (Γούβα) του Παγκρατίου. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, που σημάδεψαν ανεξίτηλα τη ζωή του. Στη διάρκεια της κατοχής έχασε το ένα του χέρι, καθώς περιεργαζόταν μία χειροβομβίδα που βρήκε στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης.

Γράμματα δεν έμαθε, αλλά η καλή φωνή του τον οδήγησε κατευθείαν στο λαϊκό τραγούδι. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1952 από την Αθήνα και μετά ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να τον συνοδεύει στο τραγούδι η σύζυγός του Ζωή και μαζί δημιούργησαν ένα από τα δημοφιλέστερα ντουέτα του λαϊκού τραγουδιού.

Συνεργάστηκε με τα σπουδαιότερα ονόματα της εποχής και ερμήνευσε επιτυχίες, που τραγουδιούνται μέχρι σήμερα: «Ε ντε λα μαγκέν ντε Βοτανίκ», «Άναψε το τσιγάρο», «Προσευχή», «Στης Λαρίσης το ποτάμι», «Τρελοκόριτσο», «Θα πεθάνω γλυκιά μου αγάπη», «Ντόλτσε βίτα», «Κατηγόρα με», «Έγιναν γκρίζα τα μαλλιά μου», «Οι γαρυφαλλιές», «Όλες είσαστε ίδιες», «Ο αλήτης», «Άδικα χάρε καρτερείς», «Η κούκλα», «Πάρτε κύριε λαχεία», «Ο ανάπηρος», «Ερωτιάρης», «Τον χάρο τον αντάμωσαν» και πολλά άλλα.

Πραγματοποίησε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού που ζουν Έλληνες. Έως και τα τελευταία σχεδόν χρόνια της ζωής του εξακολουθούσε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα στο Αιγάλεω Αττικής, όπου διέμενε, και είχε δημιουργήσει κάτω από το σπίτι του το λαϊκό κέντρο «Εντελαμαγκέν».

Ο Σπύρος Ζαγοραίος πέθανε στις 20 Οκτωβρίου 2014, σε ηλικία 86 ετών. Τα τελευταία  χρόνια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας με τη νόσο Πάρκινσον, που τον ταλαιπωρούσε. Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε από το 2009, όταν έχασε τον γιο του σε ηλικία 49 ετών.
Κ.Ε.

---

[1] https://www.youtube.com/watch?v=4zcBju901tY 
[2] http://www.athensmagazine.gr/article/news/31114-apokleistiko-spyros-zagoraios-laquo-eniwsa-sto-petsi-moy-to-ratsismo-apo-synadelfoys-moy-logw-toy-kommenoy-xerioy-moy-raquo 
[3] http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=43973 
[4] https://www.sansimera.gr/biographies/1037