Εισαγωγή ανθρώπινου γονιδίου σε εγκέφαλο πιθήκου στην Κίνα

Εισαγωγή ανθρώπινου γονιδίου σε εγκέφαλο πιθήκου

Κατά τη διάρκεια μίας έρευνας στο ινστιτούτο Ζωολογίας Kunming στη Βόρειο-δυτική Κίνα ερευνητές εισήγαγαν το ανθρώπινο γονίδιο MCPH1 στο γονιδίωμα πιθήκων rhesus με σκοπό τη μελέτη γενετικών μηχανισμών που είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Το γονίδιο MCPH1, ένα ανθρώπινο γονίδιο υπεύθυνο για την κωδικοποίηση μίας πρωτεΐνης απόκρισης σε βλάβες του DNA, εισάγεται στο γονιδίωμα των πιθήκων κατά τα εμβρυικά στάδια ανάπτυξης με τη χρήση ιικού φορέα, δημιουργώντας διαγονιδιακά ζώα κατάλληλα για τη συγκεκριμένη μελέτη.

Η εισαγωγή του συγκεκριμένου γονιδίου στον εγκέφαλο των πιθήκων αυτών έδωσε θετικά αποτελέσματα ως προς τους στόχους της έρευνας. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε έντεκα έμβρυα πιθήκων, πέντε από τα οποία επιβίωσαν επαρκές χρονικό διάστημα ώστε να πραγματοποιηθούν σε αυτά τεστ γνωστικών λειτουργιών. Παρόλο που τα διαγονιδιακά ζώα δεν εμφάνισαν αυξημένου μεγέθους εγκεφάλους, παρουσίασαν μία χρονική υστέρηση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου τους, χαρακτηριστικό της ανάπτυξης του ανθρώπινου εγκεφάλου, καθώς και ενισχυμένη βραχυπρόθεσμη μνήμη σε σχέση με τα δείγματα ελέγχου (control animals).

Ο καθηγητής Su του ινστιτούτου Kunming αναφέρει πως η συγκεκριμένη έρευνα μπορεί να αποβεί χρήσιμη για την κατανόηση και θεραπεία νευρολογικών ασθενειών, όπως ο αυτισμός, που οφείλονται σε

μη φυσιολογική ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου. Εξάλλου, μεταλλάξεις του συγκεκριμένου γονιδίου (MCPH1) στον άνθρωπο έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση διανοητικής υστέρησης και την καθυστέρηση της ανάπτυξης. Ωστόσο, τέτοιου είδους έρευνες εγείρουν ηθικά ερωτήματα όσον αφορά τη χρήση πρωτευόντων στην έρευνα, για την προστασία των ζώων αυτών καθώς και τον έλεγχο των συνεπειών της δημιουργίας διαγονιδιακών οργανισμών που δεν προϋπάρχουν στο φυσικό περιβάλλον.

Ήδη από το 2004 συμπεριλήφθησαν στο σύνταγμα την Ελβετίας αλλαγές σε σχέση με την «αξιοπρέπεια των ζωντανών όντων», που σχετίζονται κυρίως με το διαγονιδικό πειραματισμό σε αυτά. Αντίστοιχες διατάξεις έχουν υπάρξει σε διάφορες χώρες, καθώς και στο ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως η  δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη χρήση πρωτευόντων σε επιστημονικά πειράματα. Επιπλέον, λόγω της γενετικής τους εγγύτητας στους ανθρώπους και των ιδιαίτερα ανεπτυγμένων κοινωνικών τους δεξιοτήτων, η χρήση πρωτευόντων πλην του ανθρώπου σε πειράματα εγείρουν και πρακτικά προβλήματα, σε σχέση με την ικανοποίηση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών αναγκών τους σε ένα εργαστηριακό περιβάλλον.

Πηγή: Bionews

Μαρίνα Σκαρβέλη - Stagiare EEB

Αναδημοσίευση από: http://www.bioethics.gr/index.php/el/anakoinosis/2406-11-06-2019