Αποτελεί η Ευθανασία μια απαραίτητη υπηρεσία;

Αποτελεί η Ευθανασία μια απαραίτητη υπηρεσία;

Στα πλαίσια της πανδημίας του κορωνοϊού, οι Καναδοί επιστήμονες υγείας παλεύουν να δώσουν μια ικανοποιητική απάντηση στο ερώτημα αν τελικά η ευθανασία αποτελεί μία απαραίτητη υπηρεσία που το κράτος οφείλει να εξασφαλίζει στους πολίτες του.

Στην τρέχουσα κατάσταση, τουλάχιστον δύο κλινικές στο Οντάριο έχουν ήδη διακόψει την παροχή ευθανασίας [ή όπως ονομάζεται στον Καναδά την παροχή ιατρικής βοήθειας στο θάνατο (MAID)] με στόχο να αποτρέψουν τη μετάδοση του κορωνοϊού, αλλά και να απελευθερώσουν πηγές ιατρικής φροντίδας. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν την παροχή της δυνατότητας διενέργειας ευθανασίας ως απαραίτητη υπηρεσία προωθώντας την χαλάρωση των σχετικών νόμων με στόχο τη πραγματοποίηση «εικονικών αξιολογήσεων καταλληλότητας».

Σύμφωνα με τον AndreaFrolic, του ιδρύματος Επιστημών Υγείας του Hamilton, που έχει διακόψει το αντίστοιχο πρόγραμμά του, βέβαια, η εν λόγω απόφαση δεν πάρθηκε με ευκολία όντας επώδυνη συναισθηματικά τόσο για τους γιατρούς και τους υπεύθυνους του προγράμματος όσο και για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους που αναζητούν την εν λόγω θεραπεία.

Παράλληλα, η ChantalPerrot, υπεύθυνη παροχής ιατρικής βοήθειας στο θάνατο στο Τορόντο, είπε χαρακτηριστικά στο GlobeandMailότι μια τέτοια απόφαση είναι λυπηρή, αδυνατώντας να κατανοήσει τη

λογική που κρύβεται πίσω από το καθολικό κλείσιμο του προγράμματος. Σύμφωνα με την ίδια, οι μονάδες ιατρικής φροντίδας που προώθησαν μια τέτοια απόφαση, καθώς και τα μέλη τους φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται το ρόλο της ευθανασία ως απαραίτητης υπηρεσίας για τους ανθρώπους που πρόκειται να θέσουν τέλος στη ζωή τους.

Παρόλα αυτά, αξίζει να σημειωθεί ότι το Πανεπιστήμιο Ιατρικού Δικτύου στο Τορόντο συνεχίζει το πρόγραμμα παροχής ιατρικής βοήθειας στο θάνατο σε εσωτερικούς ασθενείς κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Σύμφωνα με τον υπεύθυνο του τμήματος ευθανασίας του, MarkBonta, οι υπεύθυνοι του προγράμματος όφειλαν να λάβουν ορισμένες πολύ δύσκολες αποφάσεις σεβόμενοι άλλες υπηρεσίες και προγράμματα που πάγωσαν ή διακόπηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Δεδομένου ότι η παροχή ιατρικής βοήθειας στο θάνατο, όμως, συγκαταλέγεται στα ανθρώπινα δικαιώματα των ασθενών τους … εκείνοι αναγνωρίζουν ότι η ευθανασία θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ως απαραίτητη υπηρεσία.

Τέλος, η StefanieGreen, γιατρός του Victoriaκαι πρόεδρος του Καναδικού Συνδέσμου Παροχής Ιατρικής Βοήθειας στο Θάνατο Πραγματογνωμόνων και Παρόχων (CAMAP), ανέφερε ότι η ιατρική αρχή του νησιού Vancouverέχει, επίσης, εκτιμήσει την υποβοήθηση στο θάνατο ως απαραίτητη υπηρεσία. Οι ανώτεροι υπάλληλοι παρέχουν μάλιστα και προστατευτικό εξοπλισμό σε ιατρούς που είναι ακόμα πρόθυμοι να υποστηρίξουν ασθενείς που καταφεύγουν στην ευθανασία.

Πηγή: BioEdge

Λυδία Τσιακίρη – StagiaireΕΕΒ

Αναδημοσίευση από: http://www.bioethics.gr/index.php/el/anakoinosis/2717-12-05-2020