Εγωισμός, ίσως η πιο φονική αρρώστια (Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης)

Εγωισμός, ίσως η πιο φονική αρρώστια...

Συνήθως φοβόμαστε αυτά που φοβούνται και οι άλλοι γύρω μας ή αυτά που μας λένε κάποιοι ειδικοί ότι πρέπει να φοβόμαστε: τους σεισμούς, τις πυρκαγιές, την ανεργία, τον καρκίνο, το AIDS, τη νόσο των τρελών αγελάδων, και ό,τι άλλο καινούριο μπορεί να προκύψει στις μέρες μας. Φυλαγόμαστε και καλά κάνουμε.

Όμως δεν είναι σίγουρο ότι ξέρουμε καλά ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος, η πραγματική απειλή γύρω μας και μέσα μας, τι είναι αυτό που χρειάζεται να στρέψουμε την προσοχή μας, γιατί η απειλή είναι άμεση, καθημερινή και η κατάληξη πραγματικά οδυνηρή.

Tον μεγάλο κίνδυνο τον κουβαλάμε επάνω μας, ο μεγάλος μας εχθρός βρίσκεται μέσα μας και λέγεται εγωισμός. Εγωισμός με όλα του τα παρακλάδια: φιλαυτία, υπερηφάνεια, έπαρση, προβολή κλπ.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος για τον άνθρωπο και την ψυχή του, δεν υπάρχει χειρότερη ασθένεια, αφού οι συνέπειές της δεν είναι μόνον ισόβιες, καταστροφικές για τον ίδιο «φορέα» του εγωισμού, αλλά και αιώνιες.

«Αυτός δίδει εις πάντας ζωήν και πνοήν και τα πάντα…. εν Αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν» (Πράξεις Αποστόλων ιζ΄ 25, 28)

Αφού χαρούμε, απολαύσουμε και ξοδέψουμε τα μοναδικά δώρα της αγάπης Του, μετά Τον προσπερνάμε, Τον αγνοούμε, Του γυρίζουμε την πλάτη και στήνουμε θεωρίες ότι δεν υπάρχει… ότι δεν υπήρξε ποτέ…

Την ίδια ώρα που πίνουμε το δροσερό νεράκι Του και εισπνέουμε τον αέρα που μας χαρίζει, εμείς ταΐζουμε τον εγωισμό μας: «Εγώ… εμένα… και μένα… σε μένα… από μένα… δικό μου, εγώ….» Είμαστε πιο ανόητοι και φτωχοί κι από τα ίδια μας τα πιτσιρίκια στο σπίτι…

Σκέψου το παιδάκι που ταΐζεις και ντύνεις και χαϊδεύεις όλη μέρα, να γυρίσει να σου πει «εγώ… εμένα

Η Κίνα συλλέγει DNA από εκατομμύρια άνδρες και αγόρια

 

Η Κίνα συλλέγει DNA από εκατομμύρια άνδρες και αγόρια

Οι κινεζικές αρχές συλλέγουν δείγματα αίματος από ολόκληρη τη χώρα για να δημιουργήσουν έναν γενετικό χάρτη των περίπου 700 εκατομμυρίων ανδρών.

Μια νέα έκθεση του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Στρατηγικής Πολιτικής (ASPI) περιγράφει πώς η κινεζική επιβολή του νόμου να συλλέγει δείγματα για τη δημιουργία βάσης δεδομένων DNA για την παρακολούθηση ανδρών συγγενών ενός άνδρα χρησιμοποιώντας μόνο το αίμα, το σάλιο ή άλλο γενετικό υλικό.

Η έκθεση αναφέρει: «Μια βάση δεδομένων Y-STR που ασκείται από την αστυνομία και περιέχει βιομετρικά δείγματα και λεπτομερείς γενεαλογικές γενεαλογίες από όλες τις πατριωτικές οικογένειες της Κίνας είναι πιθανό να αυξήσει την κρατική καταστολή εναντίον των μελών της οικογένειας των αντιφρονούντων και να υπονομεύσει περαιτέρω τα αστικά και ανθρώπινα δικαιώματα των αντιφρονούντων και των μειονοτήτων κοινότητες". Το κινεζικό Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας επέτρεψε την επέκταση της γενετικής συλλογής το 2017 από όλα τα αρσενικά του πληθυσμού, ανεξάρτητα από ποινικά αρχεία, σε τουλάχιστον 22 από τις 31 διοικητικές περιοχές της Κίνας.

Η αστυνομία υποστηρίζει ότι η βάση δεδομένων είναι το κλειδί για τον έλεγχο της εγκληματικής δραστηριότητας και ότι όλοι οι γενετικοί δότες συναινούν πλήρως στη συλλογή δεδομένων. Ωστόσο, οι Κινέζοι υπήκοοι έχουν προτείνει ότι η συλλογή γίνεται ακούσια, καθώς δεν έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν σε ένα αυταρχικό κράτος. Σύμφωνα με τους New York Times, ο Jiang Haolin, μηχανικός υπολογιστών από μια αγροτική κομητεία της βόρειας Κίνας, έδωσε ένα δείγμα αίματος αφού τους είπαν από τις αρχές ότι εάν δεν συμμορφώθηκε, το νοικοκυριό του θα ήταν μαύρη λίστα και θα μπορούσε να χάσει το δικαίωμα ταξιδιού και πρόσβασης σε νοσοκομειακές θεραπείες.

Το έργο είναι συνέχεια των προσπαθειών της Κίνας να χρησιμοποιήσει τη γενετική για τον έλεγχο των

Μπορεί ο COVID-19 να δώσει νέα πνοή στην ηθική;

Μπορεί ο COVID-19 να δώσει νέα πνοή στην ηθική;

Η πανδημία COVID-19 έχει φέρει την ηθική στο προσκήνιο. Ερωτήσεις που συζητήθηκαν προηγουμένως από μικρό αριθμό ατόμων που ενδιαφέρονται ή επηρεάζονται από συγκεκριμένα ζητήματα τίθενται τώρα με μια άνευ προηγουμένου επείγουσα ανάγκη σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα.

Μία από τις ενδιαφέρουσες πτυχές αυτής της εξέλιξης είναι ο τρόπος με τον οποίο οι ερωτήσεις που θέτουμε τώρα εφιστούν την προσοχή, όχι μόνο στη σημασία της ηθικής στη δημόσια ζωή, αλλά και στην ίδια τη φύση της ηθικής ως πρακτικής, δηλαδή της ηθικής όπως εφαρμόζεται με συγκεκριμένες κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες.

Μερικά από αυτά τα ερωτήματα που έχουν συλλάβει τη δημόσια φαντασία συζητήθηκαν αρχικά ειδικά στους κύκλους υγειονομικής περίθαλψης και στο επίπεδο της πολιτικής υγείας: ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για να αποφευχθεί η υπερφόρτωση των νοσοκομείων εάν υπάρχει αύξηση του αριθμού των ατόμων που χρειάζονται νοσηλεία; Πώς θα δοθεί προτεραιότητα στους πόρους κρίσιμης φροντίδας, όπως οι αναπνευστήρες, εάν χρειαστεί να ξεπεράσουν την προσφορά; Σε μια κατάσταση κρίσης, τα ηλικιωμένα άτομα ή τα άτομα με αναπηρία θα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες πρόσβασης σε λιγοστούς πόρους, παρόλο που μπορεί να έχουν λιγότερες πιθανότητες επιβίωσης από τα άτομα χωρίς συνθήκες ή αναπηρίες που σχετίζονται με την ηλικία; Τι επίπεδο κινδύνου πρέπει να αναλαμβάνουν οι εργαζόμενοι στην υγειονομική περίθαλψη κατά τη θεραπεία ασθενών σε καταστάσεις στις οποίες ο εξοπλισμός ατομικής προστασίας μπορεί να είναι ανεπαρκής ή μη διαθέσιμος; Τα δικαιώματα των ασθενών με χρόνιες παθήσεις έχουν αντικατασταθεί από την ανάγκη προετοιμασίας της υγειονομικής υπηρεσίας για την ικανοποίηση μιας ζήτησης που μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει; Η απάντηση στην COVID-19 με βάση τα τρέχοντα στοιχεία θα θέσει σε κίνδυνο την ικανότητα του συστήματος υγείας να παρέχει καθημερινό πρόγραμμα εξωτερικού ασθενή και μη επείγουσα περίθαλψη σε ασθενείς στο εγγύς μέλλον;

Άλλα ερωτήματα σχετίζονται ευρύτερα με τη διασταύρωση μεταξύ υγείας και κοινωνίας: πώς υπολογίζουμε τα

Η γένεση του Φωτός της Γνώσεως και του Ήλιου της Δικαιοσύνης – Το σπήλαιον της Γεννήσεως και το σπήλαιον του Πλάτωνα

Το σπήλαιον της Γεννήσεως

Δημήτρης Σταθακόπουλος Δρα Παντείου Πανεπιστημίου Δικηγόρου παρ’Αρείω Πάγω Μουσικολόγου

Το Χριστουγεννιάτικο Απολυτίκιο αναφέρει:
“Ἡ γέννησίς σου Χριστέ ὁ Θεός ἠμῶν, Ἀνέτειλε τῷ κόσμω,Τό φῶς τό τῆς γνώσεως,Ἐν αὐτή γάρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες,Ὑπό ἀστέρος ἐδιδάσκοντο,Σέ προσκυνεῖν τόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης,Καί σέ γιγνώσκειν ἐξ’ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοί.”
Δηλαδή: Ανατέλλει το ΦΩΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ και ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ !!! Πόσοι καταλαβαίνουμε το νόημα αυτό, ως νόημα των Χριστουγέννων και πόσοι άραγε το εφαρμόζουμε, ως άτομα και ως κοινωνία, – μέρες που είναι – , παλαιότερα πλαισιωμένοι από υλικά αγαθά αλλά με πνευματική κρίση και σήμερα μέσα σε κρίση υλικών και κυρίως πνευματικών αγαθών;

Η ΓΝΩΣΗ και η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, είναι διαχρονικά ζητούμενα πανανθρώπινα αγαθά, ήδη από την εποχή του Πλατωνικού Σπηλαίου, την εμφάνιση του φωτός και το σπάσιμο των αλυσίδων της αμάθειας και στη συνέχεια με το χριστιανικό Σπήλαιο της Γεννήσεως. Πόσο μακριά είναι η σύγχρονη κοινωνία μας από αυτά;
Οι διαχρονικές αυτές αξίες – και όχι μόνον -, δίδονταν από τους πνευματικούς και «υποψιασμένους» ανθρώπους, στην υπόλοιπη κοινωνία, με αλληγορία και απ-εικόνιση, ούτως ώστε να γίνουν κατανοητές οι έννοιες.
Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν την αλληγορία με τους μύθους, αλλά και ο Ιησούς τις παραβολές, ενώ ο Ιωάννης Δαμασκηνός, ονόμαζε τις εικόνες ως : «Βιβλία των αγραμμάτων», για να επι-κοινωνήσουν τις ανώτερες αξίες με τον κόσμο.

Ας δούμε λοιπόν το Πλατωνικό Σπήλαιον και το αγιογραφημένο Σπήλαιον της Γεννήσεως του Χριστού:

Στο έργο του Πολιτεία, ο Πλάτων περιλαμβάνει την αλληγορία του σπηλαίου, μέσα στο οποίο ζει μια ομάδα ανθρώπων, όλοι τους αλυσοδεμένοι σ’ έναν τοίχο, χωρίς να μπορούν να δουν έξω από το σπήλαιο, ούτε πίσω τους. Εκεί βρίσκεται μια φλόγα που φωτίζει τα αντικείμενα που κινούνται και ρίχνει τις σκιές τους στα τοιχώματα του σπηλαίου. Οι εγκλεισμένη αυτή ομάδα, αρχίζει να ονομάζει τις σκιές και τα σχήματα που «βλέπει», με όρους και έννοιες, ενώ πιστεύει ότι οι σκιές είναι αληθινές, φτιάχνοντας έτσι έναν «αξιακό κώδικα», που τον θεωρεί βάση της ζωής της, χωρίς όμως αυτός να είναι όντως πραγματικός. Κάποιοι όμως από την ομάδα των περιορισμένων/ εγκλεισμένων, λύνονται και βγαίνουν από το σπήλαιο, όπου αντικρίζοντας τον Ήλιο, τυφλώνονται και φοβούμενοι επιστρέφουν πίσω. Συνεχίζει δε ο Πλάτων, λέγοντας πως όσοι αντέξουν και συνηθίσουν το φως του Ήλιου, θα δουν ότι αυτός συμβολίζει το Αγαθό, ενώ θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μέσα στο σπήλαιο ήταν απλά προβολές, σκιές της αλήθειας και όχι η Α-ΛΗΘΕΙΑ. Ίσως κάποιοι σκεφτούν να επιστρέψουν πίσω στο σπήλαιο, σκεπτόμενοι τους εγκλεισμένους/περιορισμένους της ομάδας τους. Όμως γυρνώντας πίσω στο σπήλαιο, δεν θα μπορούν να ξανασυνηθίσουν το σκοτάδι και προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την Α-ΛΗΘΕΙΑ, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους. Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν και είδαν το ΦΩΣ, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω για να διδάξουν τους περιορισμένους. Από θρησκευτικής απόψεως, χωρίς Θεό/ΦΩΣ, οι άνθρωποι ζουν μέσα το σκοτάδι, αλλά με μια πιο ευρεία ερμηνεία, χωρίς

Καλήν ημέραν άρχοντες – Νανά Μούσχουρη (Τα Κάλαντα των Χριστουγέννων)

Καλήν ημέραν άρχοντες

Καλήν ημέραν άρχοντες,
αν είναι ορισμός σας,
Χριστού τη Θεία γέννηση,
να πω στ' αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον,
εν Βηθλεέμ τη πόλει,
οι ουρανοί αγάλλονται,
χαίρει η φύσις όλη.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται,
εν φάτνη των αλόγων,
ο βασιλεύς των ουρανών,
και ποιητής των όλων.

Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι,
το Δόξα εν υψίστοις,

Αποστολή στη Σιέρρα Λεόνε Πατήρ Θεμιστοκλής - Αληθινά Σενάρια

Ιεραποστολή στη Σιέρρα Λεόνε

Πατήρ Θεμιστοκλής  

Στη Σιέρρα Λεόνε εδώ και ένα χρόνο άρχισε ιεραποστολική προσπάθεια με τις ευλογίες του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου κ. Θεοδώρου Β΄ από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Θεμιστοκλή Αδαμόπουλο. Μέσα σ΄ ένα χρόνο κατόρθωσε η Ορθόδοξος Εκκλησία μας να κάνει αισθητή την παρουσία της στην πολύπαθη αυτή χώρα, η οποία μετά από ένα σκληρό δωδεκαετή εμφύλιο πόλεμο προσπαθεί τώρα να κάνει τα πρώτα της βήματα στον σταθερό δρόμο της ειρήνης.

Τα έργα τα οποία αναπτύσσονται εκ μέρους του Πατριαρχείου μας είναι κυρίως στον τομέα της εκπαιδεύσεως και ανακουφίσεως των πασχόντων θυμάτων του πολέμου. Προσφέρθηκαν εκ μέρους της κυβερνήσεως της χώρας διάφορα οικόπεδα με σκοπό την ανάπτυξη αυτών των έργων. Παράλληλα η Ορθόδοξος Εκκλησία μας έχει την αμέριστη συμπαράσταση και εξυπηρέτηση για την άμεση λύση διαφόρων διαδικαστικών θεμάτων. Βαπτίσεις Ορθοδόξων στην Σιέρα Λεόνε.

Η Ακαδημία Θεολογικών και άλλων Σπουδών κτίζεται με γοργούς ρυθμούς σε μεγάλο οικόπεδο μέσα στην πόλη Φρήταουν, πρωτεύουσα της χώρας. Εδώ θα στεγασθεί και το ιεραποστολικό έργο, από το οποίο θα

Η συνάντηση της ορθόδοξης θεολογίας με την ψυχολογία

Η συνάντηση της ορθόδοξης θεολογίας

με την ψυχολογία

Πρωτοπρεσβύτερος Ευστράτιος Καρατσούλης

Ο Γ. Σεφέρης, επέλεξε να κλείσει την ομιλία του στην αποδοχή του Νόμπελ Λογοτεχνίας με μία φράση, μία ευχή, μία παρότρυνση, ένα προβληματισμό και ένα φόβο. Σ΄αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητούμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται. Η σύγχρονη κοινωνία στενεύει και στενεύει ανεπανόρθωτα. Η πίεση, το άγχος, ο φόβος, τα αδιέξοδα της ζωής στενεύουν τον κόσμο. Οι συνεχείς κοινωνικοοικονομικές αλλαγές της παγκοσμιοποιημένης σύγχρονης κοινωνίας επιδεινώνουν την καθημερινότητα του.

Ο σύγχρονος άνθρωπος ζει σε ένα κόσμο που αυτός δημιούργησε μόνο για τον εαυτό του, εγωιστικά, εγωκεντρικά, αλαζονικά. Έχει ξεπεράσει το μέτρο και στενεύει τον κόσμο μας. Αποτέλεσμα; Η μοναχικότητα, η απομόνωση, το οντολογικό και υπαρξιακό κενό, τα οποία προσπάθησε να τα πληρώσει με την τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη και την αποθέωση της λογικής. Όμως η προσπάθεια ανεύρεσης της χαμένης ταυτότητας του έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή την περαιτέρω απώλεια του προσώπου του και την λησμονιά του τι σημαίνει να είσαι τελικά άνθρωπος. Έτσι η κατάσταση αυτή οδήγησε τον σύγχρονο άνθρωπο να βρει νέους τρόπους για να θεραπεύσει τα κοινωνικά, πολιτισμικά και προσωπικά προβλήματά του.

Οι σύγχρονες επιστήμες όπως η ψυχολογία, η ψυχιατρική, η κοινωνιολογία προσέφεραν μία νέα προσέγγιση στα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου και πρότειναν τρόπους για τον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητάς του. Η ψυχολογία ειδικότερα ασχολήθηκε κυρίως με την συμπεριφορά του ανθρώπου, αποκόπτοντας κάθε αναφορά στην φιλοσοφική ή την θεολογική έννοια της ψυχής, η οποία υπήρχε τους προηγούμενους αιώνες. Η υλιστική και μηχανιστική αυτή αντίληψη επικράτησε και αντικατέστησε κάθε παλαιότερη αναφορά στην έννοια της ψυχής, ως μίας άϋλης και μεταφυσικής αιτίας των ψυχολογικών εκδηλώσεων του ανθρώπου .

Έτσι η συνάντηση της θεολογίας με τις ψυχολογικές επιστήμες στην σύγχρονη εποχή αποτελεί μία σημαντική πτυχή του γενικότερου διαλόγου της θεολογίας με την νεωτερικότητα και τις επίγειες πραγματικότητες. Η συνάντηση αυτή πραγματοποιήθηκε μάλιστα σε ένα πεδίο, στο οποίο η θεολογία και η φιλοσοφία παραδοσιακά είχαν την αποκλειστικότητα. Για την ορθόδοξη θεολογία η συνάντηση με την ψυχολογία αποτελεί μία ευκαιρία να συναντηθεί, να προσλάβει και να μεταμορφώσει τις νέες επιστημολογικές γνώσεις γύρω από τον ψυχισμό του ανθρώπου. Η σχέση της ορθόδοξης θεολογίας με νέους επιστημονικούς κλάδους και η εφαρμογή των ανακαλύψεων αυτών είναι κομβικής σημασίας για τον σύγχρονο άνθρωπο. Μάλιστα οι ανθρωπιστικές επιστήμες, οι οποίες ασχολούνται με τα συναισθήματα, τις σκέψεις και την συμπεριφορά του ανθρώπου είναι μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρόκληση συνάντησης και διαλόγου για την ορθόδοξη θεολογία, διότι δεν αποτελεί πλέον τον μοναδικό χώρο, ο οποίος ασχολείται με τον έσω άνθρωπο.

Θα μπορούσε να λεχθεί ότι η ψυχολογία γεννήθηκε σε ένα περιβάλλον, στο οποίο υπήρξαν έντονα τα στοιχεία της θρησκευτικής παράδοσης, κυρίως της χριστιανικής και της ιουδαϊκής. Αναπόφευκτα ο

Η Βιοϊατρική και η Βιοτεχνολογία στη σύγχρονη εποχή…

Η Βιοϊατρική και η Βιοτεχνολογία στη σύγχρονη εποχή…

Από  Δημ. Κων Σαρρής 

Οι επιστημονικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο προέκυψαν στην προσπάθεια του ανθρώπου να δαμάσει τη φύση και να τη θέσει στην υπηρεσία του.

Τα επιστημονικά αυτά όμως επιτεύγματα υπηρέτησαν την ανθρωπότητα αλλά και πολλές φορές απέβησαν σε βάρος του ανθρώπου αλλά και των κοινωνιών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανακάλυψη της ατομικής ενέργειας, η οποία είναι μεν μια χρήσιμη ενεργειακή πηγή, ωφέλιμη για παραγωγικούς και ιατρικούς σκοπούς, αλλά η χρήση της στο Ναγκασάκι και στη Χιροσίμα έχει ανεξίτηλα σημαδέψει την ανθρωπότητα.

Η εφαρμογή άλλωστε των επιστημονικών επιτευγμάτων του ερευνητή – εφευρέτη, εξαρτάται κύρια από τα μεγάλα συμφέροντα των ισχυρών της γης ή και ακόμα  από κάποιους παρανοϊκούς εγκεφάλους,  που ελέγχουν για κάποιο διάστημα τις τύχες των λαών τους.

Τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια στον τομέα των επιστημονικών εξελίξεων σημαίνουσα θέση έχουν τα όσα θαυμαστά συντελούνται στον τομέα της βιοϊατρικής και της βιοτεχνολογίας που δικαιολογημένα χαρακτηρίζονται με τον όρο Γενετική Επανάσταση.

Πρωτάκουστες έννοιες και νέοι όροι που προέρχονται κυρίως από τα γνωστικά πεδία της βιολογίας και της ιατρικής εμπλέκονται στην καθημερινή μας ζωή και χωρίς να γνωρίζουμε το τι πραγματικά σημαίνουν, ενστικτωδώς,  όμως   αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι το εκπληκτικό γεννιέται.

Οι σύγχρονες τεχνικές ανάπτυξαν με αλματώδη τρόπο τη Γενετική   με την απομόνωση του γενετικού υλικού, με την αποκρυπτογράφηση των γενετικών πληροφοριών, με την κλωνοποίηση, με την εμφύτευση  γενετικού υλικού κλπ.

Ηθικές αντιλήψεις για χρόνια ριζωμένες στο κοινωνικό σώμα, θρησκευτικές δοξασίες ανατρέπονται  “εν ριπή οφθαλμού”.

Πίσω από αυτές τις εξελίξεις κρύβεται άραγε το μεγαλείο του ανθρώπινου μυαλού και η “θεοποίηση” του ανθρώπου ή αποτελεί  την αρχή του τέλους του;

Τι προοιωνίζεται άραγε για όλους μας η Γενετική Επανάσταση;

Πόσο πρέπει να χαιρόμαστε για τα επιτεύγματά της και πόσο πρέπει να φοβόμαστε από αυτά;

Το DNA ως απομονωμένο γενετικό υλικό με το σπάσιμο του μυστικού του “κώδικα” μάς έδωσε τη δυνατότητα ανάγνωσής του, μας εισήγαγε στον άγνωστο κόσμο των γενετικών πληροφοριών και έδωσε τη δυνατότητα δημιουργίας χιλιάδων πανομοιότυπων κλωνοποιημένων οργανισμών σε φυτά και σε ζώα.

Οι αλματώδεις αυτές εξελίξεις της βιολογίας ανέτρεψαν τον τρόπο σκέψης και δράσης των ανθρώπων και συγκλόνισε τις μέχρι σήμερα δεοντολογικά αποδεκτές κοινωνικές, οικονομικές, νομικές και ηθικές αξίες.

Η Γενετική Επανάσταση έχει σίγουρα και την θετική και την αρνητική της όψη.  Επιθυμητό είναι να θέσουμε στην διάθεση του ανθρώπου και της κοινωνίας τις θετικές πράγματι εφαρμογές αυτών των επιτευγμάτων, όπως είναι:

 

Α. Προγενετική Διάγνωση και θεραπεία.

 

Η Γενετική Επανάσταση μπορεί να συμβάλει :

-Στην προγεννετική διάγνωση κληρονομικών ασθενειών με την μελέτη δεκάδων εκατοντάδων γονιδίων

Άνθρωποι με αναπηρία ή κοινωνία με αναπηρία;

Άνθρωποι με αναπηρία ή κοινωνία με αναπηρία;

της Γλυκερίας Αποστολοπούλου

Ζούμε σε μία κοινωνία, η οποία έχει αποκλείσει τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες όχι επειδή οι ίδιοι δεν μπορούν να ενταχθούν σε αυτή αλλά επειδή η κοινωνία είναι έτσι διαμορφωμένη, ώστε είναι αδύνατο να τους εντάξει.

Είναι αδύνατο οι άνθρωποι αυτοί να χρησιμοποιήσουν τα πεζοδρόμια τα οποία δεν είναι χρηστικά ακόμα και για ανθρώπους χωρίς ειδικές ανάγκες, είναι αδύνατο οι άνθρωποι αυτοί να χρησιμοποιήσουν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, να έχουν πρόσβαση σε κοινόχρηστους χώρους όπως οι παραλίες, χωρίς συνοδεία.

Η αυτονομία χάνεται διότι η κοινωνία είναι κατασκευασμένη χωρίς ευαισθησία για το διαφορετικό, ότι και αν ορίζουμε ως διαφορετικό. Για την ακρίβεια, δε βλέπουμε το διαφορετικό γιατί έχουμε την τάση να το κρύβουμε. Πώς να το δούμε όταν όλη μας η χώρα έχει κατασκευαστεί με τέτοιον τρόπο, ώστε το διαφορετικό να μένει στο περιθώριο, να κουκουλώνεται, να μη φαίνεται.  

Οτιδήποτε δεν μπορεί να ενσωματωθεί στα δικά μας βιώματα, οτιδήποτε διαφέρει από μία κατασκευασμένη «κανονικότητα» που εξυπηρετεί τη δική μας καθημερινότητα, δεν είναι άξιο προσοχής και ευαισθησίας.

Οι θέσεις parking για ανθρώπους με αναπηρία- φαντάσματα, τις οποίες κανείς δε βλέπει, οι θέσεις στα μέσα μεταφοράς οι οποίες επίσης είναι αόρατες, οι ράμπες τις οποίες χρειάζεται κανείς πολλή τύχη για να τις βρει, οι τρόποι μας, οι οποίοι κάπου στην πορεία έχασαν την ευγένεια και την ευαισθησία τους.

Ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε άνθρωποι και συγκεκριμένα ότι όλοι είμαστε εν δυνάμει ανάπηροι άνθρωποι. Δε μας έχει εγγυηθεί κανείς τη σωματική μας ακεραιότητα ούτε έχουμε γεννηθεί όλοι με την

Βλαστοκύτταρα και μεταμοσχεύσεις υπό το φως της Βιοηθικής

Βλαστοκύτταρα και μεταμοσχεύσεις

υπό το φως της Βιοηθικής

Μαρία Ιωσηφίδου, Νοσηλεύτρια – Μάστερ Θεολογίας 

Εισαγωγή

Σύμφωνα με την εκτίμηση ειδικών βιοηθικολόγων η έρευνα της φύσης και των δυνατοτήτων βλαστοκυττάρων απετέλεσε πρόσφατα και για αρκετό χρονικό διάστημα το υπ’ αριθμ. 1 θέμα ενδιαφέροντος του βιοηθικού διαλόγου^[1]. Οι ιδιότητες της ολοδυναμίας και της πολυδυναμίας των κυττάρων αυτών προσέλκυσαν το βλέμμα των ερευνητών με σκοπό την λύση του γρίφου της διαφοροποίησης των αρχέγονων κυττάρων.

Υπήρξε ευρεία πεποίθηση ότι εάν θα μπορούσαν τα κύτταρα αυτά να προγραμματιστούν ώστε να εξελιχθούν σε συγκεκριμένες μορφές ιστών και οργάνων, θα μπορούσαν να λυθούν πολλά προβλήματα στο πεδίο των μεταμοσχεύσεων. Το βασικό πρόβλημα στις μεταμοσχεύσεις είναι το γνωστό ζήτημα της αντιγονικής ασυμβατότητας.  Αφ’ ενός η ασυμβατότητα αυτή περιορίζει τον αριθμό των πιθανών δοτών για έναν λήπτη και αφ’ ετέρου ακόμη και με συμβατό μόσχευμα το λήπτης πάντοτε λαμβάνει ανοσοκατασταλτικά φάρμακα τα οποία, παρά την ευεργετική τους δράση, δημιουργούν και αρκετές παρενέργειες. H δυνατότητα εργαστηριακής παραγωγής ιστών και οργάνων για μεταμόσχευση από βλαστοκύτταρα με τον γονότυπο του λήπτη ουσιαστικά θα έλυνε αυτό το ζήτημα. Ένα άλλο ζήτημα περισσότερο οφθαλμοφανές στις μεταμοσχεύσεις, το οποίο σχετίζεται άμεσα με το προαναφερθέν είναι η ανεπάρκεια μοσχευμάτων καθ’ εαυτήν. Τα μοσχεύματα λαμβάνονται ως γνωστό είτε από ζώντες δότες οι οποίοι εθελοντικά προσφέρουν κάποιο διπλό όργανο, π.χ. νεφρό, ή από πτωματικούς δότες στην κατάσταση του εγκεφαλικού θανάτου^[2]. Τα ζητήματα ιατρικής και βιοηθικής φύσεως που αναφύονται στην κλασική διαδικασία των μεταμοσχεύσεων είναι πολλά και έχουν διεξοδικά ερευνηθεί τόσο από πλευράς της βιοηθικής επιστήμης όσο και από πλευράς θεολογίας. Πρέπει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο ζήτημα για το οποίο εξέδωσε επίσημο γνωμοδοτικό κείμενο η ειδική επιτροπή βιοηθικής της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος^[3]. Και εντός του ακαδημαϊκού χώρου του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου έχουν εκπονηθεί πολύ σοβαρές μεταπτυχιακές εργασίες οι οποίες διεξοδικά κάλυψαν τα ηθικά ζητήματα των μεταμοσχεύσεων^[4]. Για τον λόγο αυτό στην παρούσα εργασία δεν θα υπεισέλθουμε

Τοιχογραφίες ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων καὶ φιλοσόφων στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεγάλου Μετεώρου ἀποδεικνύουν τὴν ἑνότητα Ὀρθοδοξίας καὶ Ἑλληνισμοῦ

Τοιχογραφίες αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και φιλοσόφων

στην Ιερά Μονή Μεγάλου Μετεώρου

Ἀφιερώνεται σὲ πολλοὺς καὶ διάφορους, ποῦ προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείσουν πῶς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ ἰδιαίτερα οἱ ἱερωμένοι καὶ μοναχοὶ μισοῦν τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ τὴν κλασικὴ ἀρχαιότητα.

Οἱ τοιχογραφίες βρίσκονται στὸν προαύλιο χῶρο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου. Εἰκονίζονται ὁ Σόλωνας, ἡ Σίβυλλα, ὁ Σωκράτης, ὁ Πυθαγόρας, ὁ Ὅμηρος, ὁ Θουκυδιδης, ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ Πλάτωνας, ὁ Πλούταρχος καὶ δίπλα τους ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος ὁ φιλόσοφος καὶ μάρτυρας τοῦ 2ου αἰνώνα μ.Χ. Ἀντίστοιχες τοιχογραφίες ὑπάρχουν σὲ πολλὲς Μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους (π.χ Βατοπαίδι, Μεγίστη Λαύρα) καθὼς καὶ σὲ Μονὲς στὸ νησάκι τῶν Ἰωαννίνων.

 

Δεῖτε περισσότερες φωτογραφίες...

Εικονίζονται ἡ Σίβυλλα, ὁ Σόλωνας, Πυθαγόρας και ὁ Σωκράτης, 

Εικονίζονται ο Όμηρος, ο Θουκυδίδης, ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας και ο Πλούταρχος

Εικονίζονται ο Θουκυδίδης, ο Αριστοτέλης, και ο Πλάτωνας 

Εικονίζονται ο  Όμηρος και ο Άγιος Ιουστίνος ὁ φιλόσοφος

Εικονίζονται ο  Θουκυδίδης και ο  Αριστοτέλης

Πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2011/09/blog-post_104.html#comment-form